De oprichtster van de Kledingbank Zaanstad heeft een advocaat ingeschakeld en gaat “diverse mensen” wegens “smaad en laster” aanklagen. Ook zal er smartengeld geëist worden terwijl media een eis tot rectificatie tegemoet kunnen zien.
Dat meldt de oprichtster op Facebook, waar ze verder meedeelt dat ze “niets meer mag zeggen in de media en op Facebook”. Een afspraak waar ze zich overigens zelf niet aan houdt, maar, zo schrijft ze: “ben vaker eigenwijs”.
Die opdracht om mediastilte in acht te houden komt van advocatenkantoor Visser in Wormerveer, zo meldt ze aan De Orkaan nadat die om een interview had verzocht.
Wie precies die aanklacht krijgen, is niet bekend, maar al eerder schreef de Kledingbank-oprichtster aan De Orkaan dat die een aanklacht wegens smaad zou krijgen als het bericht over het zoekgeraakte geld niet verwijderd zou worden. De Kledingbank zelf laat weten geen eis van de oprichtster binnen te hebben.
Smaad en laster
Bij laster beweer je iets dat schadelijk is voor diegene waarover het gaat terwijl je weet dat het onjuist is. Ook bij smaad gaat het om het moedwillig verspreiden van informatie die iemand in een kwaad daglicht zet, zelfs als die informatie waar is.
De informatie waarmee De Orkaan kwam en die vervolgens door meerdere media is opgepikt, was zeker onplezierig voor de oprichtster. Om beschuldigd te worden van het zoekmaken van € 20.000 is niet positief. Bovendien viel het woord ‘verduistering’, dat duidt op het zich toe-eigenen van geld of zaken die niet van jou zijn.
Ondertussen lijkt het bedrag waarom het gaat fors hoger, bij Nieuws NH werd gesproken over € 32.000. Lonneke Kroon van de Kledingbank zegt in het filmpje over het misbruik van gelden dat die onder andere zijn: “uitgegeven aan zaken die niet voor de Kledingbank bestemd waren.”
De oprichtster zelf heeft tegenover De Orkaan een bedrag van € 8000 genoemd, maar dat was in de zomer, voordat enkele fondsen hun geld terug gingen vragen.
Deurwaarders
Als er geen rechtszaak komt, zal de hoogte van het bedrag betwist blijven worden. Tenzij het bestuur zelf een civiele procedure tegen de oprichtster begint. Zo’n procedure is tijdrovend en kostbaar, waardoor het weleens meer zou kunnen kosten dan opbrengen.
De oprichtster heeft toegegeven dat rekeningen niet betaald zijn en dat subsidies die voor specifieke projecten bedoeld waren aan andere zaken (auto, verzekering, boetes, verbouwing, huur, gas en licht, boodschappen, telefoons) zijn besteed. Het ene gat is met het andere gevuld. In de zomer kwamen de deurwaarders langs bij de Kledingbank. De oprichtster, die zelf verantwoordelijk was voor de financiën, was sinds augustus onbereikbaar.
De oprichtster heeft ongetwijfeld grote verdiensten voor de Kledingbank gehad en daar veel tijd en moeite in gestoken. Er wordt ook niet gesuggereerd dat ze gelden opgenomen heeft om luxeproducten voor zichzelf te kopen. Maar dat maakt het geknoei met subsidiegeld en met andere rekeningen niet goed.
Dat de oprichtster slachtoffer is in deze zaak lijkt een omkering van de gang van zaken. De Kledingbank, de vrijwilligers, de fondsen die gedupeerd zijn en de schuldeisers hebben aanzienlijk meer recht van klagen. De Kledingbank heeft een reddingsplan opgesteld en gaat voorlopig gewoon door.
Waar De Orkaan en andere media van beschuldigd worden, is dan ook onduidelijk.
Door De Orkaan / Jaap de Jong