De gele verf is op. Dat moet het zijn, denken we.
Soms hebben we totaal geen zin om feitjes te checken. We vinden het zonde van onze belastingcenten om een ambtenaar uit te laten zoeken waarom het bewegende stuk van de Willem Alexanderbrug voor een deel niet geel is.
Speculeren kan best fijn zijn. Zo bedachten we dat het regende toen er geverfd moest worden, dat de uitvoerders staakten, dat ze er gewoonweg geen zin meer in hadden, dat ze dachten dat het af was, dat het geel hen inspireerde om een lange vakantie te nemen, en dat de kleur hen naar de bol steeg.
De gele verf is op.
Dat weten we niet, maar het zou zomaar zo kunnen zijn. De foto’s komen van Kees Klinkenberg.
Vanmorgen (donderdagmorgen) zag ik dat ze nog een potje verf hebben gevonden!
Op de Prins Bernhardbrug zijn deze vlakken ook geel gekleurd,maar wie 's avonds in het donker van de Oost- Westzijde kant de trap naar boven neemt nen denkt dat aangekomen op de brug waar het hogere vlak geel net als het lagere vlak geel is, op een gelijkvloers deel van de weg aankomt kan heel simpel zijn enkel verstuiken,dus de hogere afscheidingsrand moet zeker een andere dan geel kleuraanduiding krijgen.
Ik heb medelijden met de verkeersregelaar die 's ochtends om half zes al op de Julianabrug staat. Als de verf op is, staat hij er dus ook nog als er straks ijs ligt in de Zaan. Brrr...