We kunnen het niet helpen, maar bij het zien van achtergelaten, ongecontroleerd gespoten, sporen krijgen we altijd een treurig gevoel.

Een vorm van medelijden met degene die zichtbaar heeft willen maken dat hij m/v bestaat.

Het doet denken aan niet-gecastreerde dieren die sproeien om een partner te vinden.

In het dierenrijk wordt er bij bovenmatig sproeien een relatie met stress gelegd. Daarbij zouden de sporen feilloos informatie blootleggen over de gezondheidstoestand van degene die de boel bekliedert.

In het mensenrijk zeggen de sporen ook wel wat: gezond is anders…