Het was bijna ‘verplicht’ om tegen de nummer laatst, Kadoelen, een zege te boeken. Dat deed ZCFC dan ook. Maar met de 3-1 eindstand was niemand echt tevreden.

Het kan snel gaan in het voetbal, om er maar eens een cliché tegenaan te gooien. Het Zaans Oranje begon met één punt uit de eerste drie wedstrijden. Na de wedstrijd tegen Kadoelen heeft de ploeg nu een serie van drie zeges op rij geboekt. Al ging dat moeizamer dan verwacht.

Kadoelen zit wat dat betreft een beetje in hetzelfde schuitje als de gastheren. Ooit een stabiele derde klasse club, nu hekkensluiter in de vijfde klasse. Beide ploegen hopend dat er ooit een terugkeer in zit naar de tijd van toen.

Toch was de eerste tien minuten niet direct te zien dat we met Kadoelen naar de nummer laatst zaten te kijken, met een doelsaldo zwaar in de min. Sterker nog, de eerste kans was voor de Amsterdammers. Na een corner ging een kopbal net naast.

Een minuut later was er wel een doelpunt, voor de thuisploeg. Yort Willems werd gevloerd in het strafschopgebied en benutte de versierde penalty zelf: 1-0. Beide ploegen bleven de aanval zoeken. Dat ZCFC licht de overhand had, was gezien de stand op de ranglijst niet vreemd, maar de bezoekers lieten zich zeker niet van het kastje naar de muur sturen.

Na de 2-0 van Tom Luckfiel (een fraaie treffer van afstand) leek de wedstrijd wel gespeeld. Maar vanaf de bank was er al een paar keer geroepen dat de afstanden te groot waren en als ZCFC dan aan de bal was, was het de bal ook regelmatig te snel weer kwijt. Het was alsof de oranjehemden haast hadden om de wedstrijd snel in het slot te gooien.

Dat had ook zeker tot de mogelijkheden behoord. Willems kopte op de lat, miste later voor open doel en Luckfiel zag na een fraai schot uit de draai, de bal ook op het aluminium belanden. Kort voor rust kwam Kadoelen terug in de wedstrijd, hun aanvoerder schoot na een hoekschop raak. ZCFC-goalie Daan Luckfiel  moest zich daarna strekken om een schot over de lat te tikken. In plaats van 5-3 stond het nog maar ’2-1’ bij rust.

Tweede helft

Wie in de tweede helft hoopte dat de thuisploeg het publiek op een waterkoude zaterdag zou opwarmen met meer doelpunten, kwam bedrogen uit. Alhoewel ZCFC het achterin wat beter had staan, waren drie pogingen alleen voor de keeper niet aan de ploeg besteed. Na een mooie actie van Milan van den Berg maakte Rafael Blees ‘eindelijk’ de 3-1.

Tom Luckfiel mag zich door zijn ene treffer nu clubtopscorer noemen, maar hij was de eerste om toe te geven dat de uitslag en het spel toch wat tegenvielen.

‘Ik denk dat we onszelf juist te weinig druk hebben opgelegd. We zijn teveel bezig geweest om een zo hoog mogelijke uitslag te halen. Terwijl we eerst op zoek hadden moeten gaan naar de openingstreffer, om daarna verder te bouwen.’

De spits was ondanks de tegenvallende uitslag op het scorebord wel content met de zege en de fase waarin zijn club nu zit.

‘In zo’n wedstrijd hoop je altijd aan het doelsaldo te werken en aan het vertrouwen. Maar uiteindelijk tellen de drie punten het meest. Qua voetbal zijn we ook verder dan een maand geleden en met deze drie zeges op rij staan we weer in de middenmoot. Toch heb ik gedurende de eerste helft nooit het gevoel gehad dat we deze wedstrijd zouden verliezen.’

Door: John Leppink. Foto boven: Yort Willems mist penalty.