Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.
Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!
Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…
Wij informeren hoe het hen vergaat.
- Waarom?! Ik verliet de Zaan 25 jaar geleden omdat ik in Amsterdam ging studeren. Ik heb drie jaar in Amsterdam gewoond. Voor mijn studie aan de Hogeschool voor Economische Studies moest ik vijf maanden stage lopen en er werd mij een stageplaats in Londen aangeboden. Aan het einde van mijn stage bood mijn baas mij een vast contract aan en toen heb ik besloten hier te blijven.
- Verdriet? Ik ben niet echt blij dat ik weg ben, hoor, dat klinkt wel erg negatief. Maar ik vind het ook heel leuk om in een wereldstad als Londen te werken.
- Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat ik het meeste mis is Sint Maarten met van die lieve kleine ukkies die met hun zelfgemaakte lampionnetjes langskomen en liedjes zingen.
- Mooi! De mooiste plek in de Zaanstreek is het wandelpad langs het Zwet. Toen ik in Wormer opgroeide, fietste ik hierover naar het zwembad en de bibliotheek. Het was ook altijd een perfecte locatie om te beginnen met joggen. Met ‘beginnen met joggen’ bedoel ik dat ik het op maandag en dinsdag deed en daarna lange tijd niet meer, niet dat ik op het Zwetpad begon en in Jisp eindigde.
- Groetjes (liefs) uit Londen! Ik doe de groeten aan Oom Frans en tante Leny en al mijn lieve FB-vrienden uit de Zaanstreek!
Nieuwsgierig naar ’the bigger picture’? Je kunt Yolande vanachter je computer hier bezoeken:
Door Orkaankracht Sandra Looren de Jong
De Orkaan-hoofdredacteur heeft in een zeer grijs verleden bij deze Zaanwegger opgepast! Hij woonde namelijk naast haar ouders, aan de Koningsvarenstraat in Wormer.
Zo blijkt de wereld, hoewel de Zaanweggers hem steeds groter maken, toch eigenlijk heel klein te zijn!
(en over grijs verleden gesproken.. ik ben als tiener regelmatig bij Yolande over de vloer geweest)