Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.

Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!

Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…

Wij informeren hoe het hen vergaat.

• Waarom?! Ik verliet de Zaanstreek in 1987 na het behalen van mijn Middelbare school diploma. Het plan was om te gaan studeren aan de Lerarenopleiding  van de Hogeschool Holland in Diemen. Ik ben toen verhuisd naar Haarlem en later naar Amsterdam waar ik een studeerkamer vond aan de Westerkade in de Jordaan. Daar heb ik nog jaaaaren gewoond. Via wat omwegen ben ik, jaren later in Glasgow, Schotland terechtgekomen. Mijn vrouw komt uit Schotland, ik had haar in Amsterdam in de tijd dat ik docent was, leren kennen. Ik ben op een gegeven moment daar naartoe verhuisd om er te wonen en te werken.
• Verdriet? Ik ben blij dat ik weg was uit de Zaanstreek omdat ik gewoonweg in een grotere stad wilde gaan wonen. Amsterdam leek me ideaal en heeft me niet teleurgesteld. Dat ik uiteindelijk in Glasgow terecht ben gekomen is puur toeval, of hoe je het ook noemen wilt. Dat heeft verder niet aan Amsterdam of Zaandam gelegen. Sterker nog, ik heb in beide steden nog veel vrienden wonen en mijn vader en zus wonen beide nog steeds in Zaandam.
• Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat ik echt mis, is het voetballen op zaterdag in het Zaanse. Ik heb jarenlang bij de Zaanse topclubs ZCFC, Zaanlandia en Zaanse Boys gespeeld. Op redelijk hoog niveau heb ik in de jeugd gespeeld bij Zaanlandia, ben toen later bij het vriendenteam van Zaanse  Boys gaan spelen en heb mijn amateur carrière afgebouwd in het 2e en 3e team bij ZCFC. Tegenwoordig speel ik nog voetbal in Glasgow met de ‘old crocs’, vrij vertaald als de oude krokodillen, met senioren van over de 40 tot zo ongeveer de 60 jaar. Dit gaat me elke keer weer vrij zwaar af maar is wel leuk om te doen, elke vrijdagavond.
• Mooi! De mooiste plek in Zaandam vind ik het ‘Burgemeester in het Veldpark’ of kortweg het ‘Veldpark’. Ik heb hier van mijn 8e tot mijn 20e alle grasvelden bevoetbald. Er is (was) geen hoekje gras in park dat ik niet ken(de). Echt jeugdsentiment, dat park! Ik wandel er nog wel eens als ik mijn vader of zus kom opzoeken, mijn ouderlijk huis is vrijwel aan het park gelegen.
• Groetjes uit Glasgow! Ik doe de groeten aan iedereen in Zaandam en omstreken die ik ken! En dan met name aan alle dames en heren die in de begin jaren tachtig op het Blaise Pascal College hebben gezeten. Ik hoop dat het jullie allen goed gaat!

Als je Wiebe vanachter je computer wilt bezoeken dan kan dat hier. Misschien zie je de oude krokodillen wel spelen als je goed inzoomt.