Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.

Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!

Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…

Wij informeren hoe het hen vergaat.

• Waarom?! Ik verliet de Zaan toen ik in 1986 de mogelijkheid kreeg om in Italië ten zuiden van Florence een huis te huren. Ik woonde toen in de verbouwde boerderij van Jaapies (Het Melkhuis) in Wormerveer. Het ervaren van nieuwe culturen, ruimte en anonimiteit maakte al snel dat Wormerveer steeds minder mijn woonplaats werd. Vanuit Italië verhuisde ik naar het Massive Central in Frankrijk; dat bleek echter op 1200 meter hoogte te koud voor mij. Na enige jaren vertrok ik naar een boerderij in de Franse Pyreneeën en heb ik het atelier en de woning in Wormerveer verkocht. In Zuid-Frankrijk heb ik 16 jaar gewoond.
  In 2008 kreeg ik een grote tentoonstelling aangeboden in Bangkok, die uiteindelijk in 2010 opende. Deze expo was voor goede doelen en werd enthousiast ontvangen. Al snel bouwde ik veel vriendschappen op; een waanzinnig verschil met mijn ervaringen in het toch solistische Frankrijk.
  Ik ben naar Thailand verhuisd; eerst in Bangkok, later in noord Thailand. Opnieuw in de bergen, aan de rand van 2 grote nationale parken, met o.a. tijgers die je nooit te zien krijgt! Na enige verhuizingen, op zoek naar de juiste ruimte, woon ik nu in Mae Rim in een woning met apart atelier, grote tropentuin met sinaasappels, kokosnoten, mango, ananas (en meer van dat lekkers) en longenbomen.
  Omdat het hier wel erg warm is ben ik met mijn partner ook nog een jaar in New Zealand op het noorder eiland woonachtig geweest, maar omdat je boven de 55 jaar en met een vrij beroep -zoals ik als beeldend kunstenaar- geen visum krijgt voor vestiging zijn we weer terug gegaan naar Thailand.
• Verdriet? Ik ben blij dat ik weg ben vanwege de ruimte en de vrijheid – het niet bekend zijn – dat is heerlijk. Dat was ook een reden om uit de Zaan te vertrekken: te veel mensen, te veel auto’s , te weinig natuur enzovoort.
• Ah toe.. een beetje verdriet dan? Ik mis de koele dagen. Het is hier iedere dag boven de 30 C. Kroketten, bitterballen, maatjes haring, goudse kaas enz. hoef ik niet te missen, die zijn vers te koop. In Chiang Mai zijn meer Nederlandse producten te koop dan ik ooit buiten Nederland kon vinden. Ook mis ik de weidevogels!
• Mooi! Een prettige plek in de Zaanstreek vond ik het Zwet en ook de nu wel te erg populaire Zaanse Schans, die was vroeger rustig, nu vreselijk.
• Wat sleept je er doorheen? Dat ik er duidelijk op vooruit gegaan ben door te verhuizen naar het buitenland….
• Groetjes uit Thailand! Ik doe de groeten aan mijn vroegere collega kunstbroeders. Met sommige heb ik nog contact, maar als je ver weg woont, en de tijd in ogenschouw neemt, dan is wel duidelijk dat de Zaan echt ver weg is.
• Oh ja! Ik veranderde mijn naam omdat hier geen mens mijn naam kon uitspreken, nu ik Guyido Goodheer gebruik alles okay !

Je kan bij Guido op bezoek via Google Earth.