Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.

Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!

Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…

Wij informeren hoe het hen vergaat.

• Waarom?! Ik verliet Koog aan de Zaan 36 jaar geleden omdat ik ging samenwonen in Amstelveen. Twee jaar later getrouwd en tot mijn scheiding acht jaar geleden naar Perpignan (Frankrijk) verhuisd. Drie jaar terug mijn grootste liefde gevonden in Fortaleza (Brazilië), waar ik met grote tevredenheid woon.
  Het is in het begin even wennen hier. Het is een tropisch klimaat, waar ik gelukkig goed tegen kan en het is werkelijk een ander werelddeel. Het verkeer is chaotisch, de wegen zitten vol met gaten, de criminaliteit is hoog, maar de mensen zijn vriendelijk, hebben de tijd en zijn opener.
• Verdriet? Ik ben blij dat ik weg ben omdat ik het in Nederland met mijn derde werkloosheid wel gehad had. In de laatste zestien jaar ben ik totaal acht jaar werkloos geweest.
• Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat ik het meeste mis is een jonge borrel.
• Mooi! De mooiste plek in de Zaanstreek is fietsend over de Middel in Westzaan en dan in de vroege uren, zodat je alle vogels nog goed kan horen.
• Wat sleept je er doorheen? Waar ik nu woon is het schitterend. Het klimaat is stabiel en er is geen verschil tussen zomer en winter. Altijd 31 graden Celsius, met veel zon en af en toe regen. Je hebt het hele jaar het gevoel of je op vakantie bent. Ik mis de Zaanstreek in het geheel niet.
• Groetjes uit Brazilië! Ik doe de groeten aan alle leden van KZ (korfbalvereniging) en iedereen in de Zaanstreek.

Als je vanachter je computer een kijkje wilt nemen bij Frits dan kan dat hier!