Een dak boven het hoofd, eten, drinken, zuurstof en de Zaan… dat zijn onze levensbehoeften.
Maar… er bestaan Zaankanters die het zonder onze Zaanstreek doen: die de Zaan verlaten!
Hoe houden zij zich staande met die kwelling, de heimwee, het constant aanwezige verlangen…
Wij informeren hoe het hen vergaat.
Waarom?! Ik verliet de Zaan anderhalf jaar geleden, omdat ik geen toekomst meer had in Zaandam (Nederland) en vertrok dus naar mijn geboorteland Marocco, Temara aan zee.
- Verdriet? Ik heb het hier zeer naar mijn zin; meer zon, goedkoper leven, vrijheid, liefde.. ben hier getrouwd!
- Ah toe.. een beetje verdriet dan? Wat ik het meeste mis is… Familie, broodje haring, broodje osseworst met Zaanse mosterd, Febo, Erics automatiek, één keer per week de gewone Hollandse hap!
- Mooi! De mooiste plek in de Zaanstreek is… De Heemtuin, Veldpark.
- Wat sleept je er doorheen? Waar ik nu woon is ook leuk, ook al is het niet de Zaanstreek, omdat ik hier vlak aan zee woon, en vrij ben.
- Groetjes uit Marokko! Ik doe de groeten aan mijn moeder Fatima (ooit een echt Verkade meisje), Jan, Anwar, Achlem en kids, Rachid, Laila, Anour, Ghalid.
Je kan bij Abdel in Temara op bezoek via Google Earth, klik hier! Geen Zaan, wel veel zeewater!
Door: Sandra Looren de Jong
