In 2015 ontdekten we dat er Zaankanters bestaan die zonder de Zaan kunnen leven. Zij verhuisden naar een – soms heel ver – land voor de liefde, het avontuur of werk. 

De laatste keer dat we hoogte kregen van deze Zaanweggers was in 2020. Inmiddels zijn we alweer vijf jaar verder; tijd om te kijken hoe het hen vergaat. 

Guyido verliet de Zaan in 1986, toen hij de mogelijkheid kreeg om een huis in Italië te huren. Zijn nieuwe woonplaats bracht ruimte en anonimiteit, alles wat hij miste in zijn voormalige woonplaats in de Zaanstreek. Met het ervaren van nieuwe culturen begon de Zaanstreek steeds minder als thuis te voelen voor Guyido. Vanuit Italië verhuisde hij naar Frankrijk en later naar Thailand.

Beeldend kunstenaar Guyido vertelde in een eerder interview met De Orkaan:

‘In 2008 kreeg ik een grote tentoonstelling van mijn werk aangeboden in Bangkok. De expositie was voor het goede doel en werd enthousiast ontvangen. Al snel bouwde ik veel vriendschappen op; een waanzinnig verschil met mijn ervaringen in het solistische Frankrijk. Daarom besloot ik zestien jaar geleden vanuit de Franse Pyreneeën naar Thailand te verhuizen.’

Tien jaar geleden vertelde je over jouw huis in Chiang Mai. Woon je daar nog steeds? 

Ten tijde van het interview woonde ik in Mae Rim, een wijk in Chiang Mai. Vanwege de hoge temperaturen in de zomermaanden ben ik inmiddels verhuisd naar het Thakrai National Park in de bergen.

Ik woon in een klein Thais dorpje met slechts zo’n 200 inwoners. Mijn huis staat tussen het groen van het tropisch regenwoud en ligt aan de Mae Wong-rivier. Hier op 1.000 meter hoogte koelt het ’s nachts fors af en is het overdag niet warmer dan 30 graden.’ 

Wat is de grootste les die het emigreren jou heeft gebracht?

‘Het emigreren bracht mij vrijheid en opende mijn ogen voor wat er werkelijk toe doet in het leven. Als beeldend kunstenaar kan ik mijn geld overal verdienen. Ik ben niet gebonden aan één plek, wat natuurlijk een luxepositie is. 

Ik schilder nog steeds en verkoop mijn werken ook. Mijn laatste serie gaat over mijn reis naar de Himalaya in Kashmir en India.’

Hoe kijk je terug op jouw tijd in de Zaanstreek?

‘Na mijn tijd in de Zaanstreek heb ik gewoond in Toscane, Los Angeles, New York, Frankrijk, Nieuw-Zeeland, en nu alweer zestien jaar in Thailand. Dat zegt genoeg, denk ik. 

Ik heb me nooit echt verbonden gevoeld met de Zaanstreek. Het gebrek aan ruimte, rust en vrijheid was voor mij reden om de Zaan te verlaten. Die dingen heb ik gevonden in Thailand.’

Wat mis je aan de Zaanstreek?

‘Ik mis de weidevogels. Ik woonde in Zaandam vlak bij het Westzijderveld, en mijn atelier in Wormerveer grensde aan het Guisveld. Verder mis ik niets; ik heb Nederland met een reden verlaten.’

Aan wie wil je de groeten doen?

‘Aan Simon Theeuwis, waar ik in mijn tijd aan de Zaan bevriend mee was. Ook doe ik de groeten aan Jan-Kees Vergouw, Klaas de Boer, en Co van Assema.’

Door: Mila Lange. Afbeeldingen aangeleverd door: Guyido Goodhart: # 20871 Pictoright Amsterdam.