Het lukt Zaanstad maar niet om een nieuwe stadsdichter te werven. Het vinden van een gemeentesecretaris ging een stuk sneller. Begin dit jaar ging de gemeente op zoek naar een diverse dichter. Maar die meldde zich niet.

Nu heeft de afdeling Cultuur zich op gezag van wethouder Annette Baerveldt gestort op een nieuwe wervingscampagne. Kosten, noch moeite, noch tijd worden gespaard. Want al een half jaar dichterloos is culturele rampspoed.

Er wordt gevraagd een ‘Ode aan mijn Zaanstad’ in te sturen. Dat is een lofdicht… de aap is uit de mouw: Zaanstad wil lof, applaus, duimen omhoog, schouderklopjes, een riem onder het hart, steun, toejuichingen… Wij zijn de slechtsten niet en schreven een ode met struiken lof. Daarna nam Corine Gorter de handschoen op. Zij schreef een ‘Ode aan het bomenhakbeleid van Zaanstad’. Gisteren kregen we een ode bonnen van Maut Boshart. Ook hij doopt de ganzenveer in honing voor onze streek. 

Herinnering aan Zaanstad
 
(vrij naar Henk Marsman)
 
Denkend aan Zaanstad
Zie ik stapels papieren
Traag en geheim door
’t gemeentehuis gaan,
Rijen ondenkbaar
Goede ideeën
Achteraf toch nog
De kliko in gaan
En in die geweldige
Leegte gezonken
De stem van het volk
Verspreid door de stad
Waar uiteindelijk
De gemeente in
Al haar wijsheid
Geen boodschap aan had.
De stank houdt maar aan
En de zon wordt er langzaam
In grijze veelkleurige
Dampen gesmoord.
En in alle kernen
Wordt de stem van Schiphol
Met zijn eeuwige misleiding
Gevreesd en gehoord.
 
Met vriendelijke groet,
 
Maut Boshart