De strijd is gestreden, zondag kwamen de Olympische Spelen in Parijs tot een slotakkoord. De sporters maken plaats voor de Paralympische Spelen die woensdag 28 augustus van start gaan. Aan de Spelen deden ook dit jaar weer diverse sporters mee die een band hebben met de Zaanstreek.
In dit artikel lees je hoe zij presteerden. De Zaanse medaillespiegel is geëindigd op twee plakken. Olav Molenaar won zilver bij het roeien in de Holland 8, zijn team moest in de Britten hun meerdere erkennen. De waterpolo-zussen Bente en Lieke Rogge wonnen brons met oranje in de troostfinale tegen de Verenigde Staten.
Maandagochtend spraken we met Olav, Bente en Lieke die in de Olympische trein onderweg waren naar Nederland.
Olav Molenaar – Roeien
Zaterdag 27 juli begon geboren Zaandammer Olav Molenaar met de roeiers van de ‘Holland acht’ aan de spelen. Dat eindigde in de finale met een zilveren medaille. Het goud ging naar de Britten die al vooraf als de voornaamste concurrent om de overwinning werden gezien. Zo vertelde Olav in de Orkaan podcast. Maandagochtend, spraken we even na met Olav die in de Olympische trein terug naar Nederland zat. Hij koestert de herinnering aan Parijs 2024.
‘Ik kijk met veel trots terug op de zilveren race. We hebben exact uitgevoerd waar we afgelopen jaar aan hebben gewerkt, namelijk de eerste helft van de race geen terrein prijsgeven zodat je in een kansrijke positie ligt de tweede helft. In het verleden moesten we altijd in een heroïsche sprint terugkomen, maar deze race lagen we erbij. Die Britten waren gewoon erg goed maar wij hebben ook zeker onze beste race gevaren.’
Het was allemaal heel anders dan bij andere grote wedstrijden.
‘Wij zaten niet in het Olympisch dorp maar een hotel net zoals ieder ander WK. Tijdens trainingen op de baan zag je wel al de grote tribune en wat voor een bizar evenement het kon worden maar was het nog niet echt een realiteit. Wel merkte je vanaf het begin dat bij ons als ploeg alle randvoorwaarden beter waren dan ooit te voren.
Pas toen het toernooi echt begon kregen we een beetje de indruk van het spektakel. Publiek werd luider en op weg naar de baan rijd je langs kilometers lange rijen van toeschouwers. Ook waren tegenstanders die normaal vrienden zijn ineens afstandelijker. De echte climax was wel onze olympische finale. In de 8+ heeft de stuurvrouw een microfoon met speakers bij de voeten van de roeiers. Waar in de eerste twee races dit prima hoorbaar was viel het geschreeuw van mijn stuur Dieuwke in het niets bij het geschreeuw van de 30.000 toeschouwers.’
Na de finale kon het grote genieten beginnen.
‘De dagen na de spelen zijn we soms individueel en soms samen door Parijs gestruind en hebben we gefeest. We hebben veel media gedaan, veel katers gehad en heel veel geschreeuwd naar de andere Nederlandse sporters die later in de tweede week nog moesten sporten. Ik heb persoonlijk mogen genieten van het goud bij het baanwielrennen en beide hockeyfinales wat stuk voor stuk mooie momenten waren.’
Bente Rogge en Lieke Rogge – Waterpolo
Zaanse zussen Bente en Lieke Rogge wonnen het afgelopen jaar met Oranje alles wat er maar te winnen viel in het waterpolo. Ook met ZV de Zaan pakten ze weer de dubbel in Nederland (beker en landstitel). Op hun eerste Olympische avontuur gingen ze wederom voor goud. Die missie strandde in de halve finale waarin 14-14 werd gespeeld tegen Spanje. De tegenstander was koelbloediger bij de strafworpen die volgden. In de troostfinale werd het brons bemachtigd en was het toch nog feest in Parijs. Tegen de Verenigde Staten kwamen de oranje-dames knap terug van een achterstand en zo wonnen ze met 11-10.
Het niet behalen van de finale kon de pret van het Olympisch avontuur niet drukken. Bente Rogge:
‘Ik ben vooral enorm trots! We hebben enorm veel veerkracht getoond in de wedstrijden, en vooral ook doorzettingsvermogen. We geven alles, tot de laatste seconde en in dit geval was dit laatste seconde precies wat we nodig hadden voor het brons.’
Ook zus Lieke Rogge is trots.
‘We hebben voor elke wedstrijd tegen elkaar gezegd dat we, wat er ook zal gebeuren, door blijven gaan tot het einde. Dat hebben we ook echt elke wedstrijd gedaan en je ziet dat dat bij de laatste wedstrijd resulteert in een hele mooie brozen medaille. Deze medaille voelt echt als een bekroning van een hele mooie periode waarin we heel goed hebben gepresteerd. De sfeer en de grootsheid van de spelen was echt fantastisch. Na de poulefase verplaatsten de wedstrijden naar de La Défense arena waar 15.000 mensen in konden om naar onze wedstrijden te kijken. Het was echt magisch om voor zoveel Nederlandse fans deze wedstrijden van topniveau te mogen spelen. Iedereen zong mee met het volkslied en de gehele wedstrijd werden we aangemoedigd.’
Ook op Bente maakte de sfeer indruk.
‘De sfeer in het dorp is echt super leuk. Het is een bijzondere ervaring dat iedereen daar komt om de beste versie van zichzelf te laten zien. Ik heb ook enorm genoten van “ons” huis met TeamNL omdat daar zoveel tijd en energie in is gestoken. Het was enorm sfeervol en gezellig, en dat voegt echt iets toe aan de Olympische ervaring. Daarnaast merk je dat de Olympische spelen echt een veel groter publiek trekt dan een regulier eindtoernooi. We hebben zoveel mensen in het zwembad gezien die niet per se waterpolo fan zijn, maar echt sportliefhebber. Het is echt leuk om onze sport bij een breder publiek onder de aandacht te kunnen brengen.’
En ook buiten de eigen wedstrijden kregen de speelsters nog dingen mee van de andere sporten in Parijs volgens Bente.
‘We hebben met de ploeg ook andere sporten gekeken en andere teamNL-ers aangemoedigd voor de tv. Daarnaast kijken we ook heel graag wedstrijden van tegenstanders, maar ook van het heren waterpolo. In onze woonkamer doen we daarnaast veel aan kleuren en puzzelen, maar het is ook altijd leuk om even door het dorp te wandelen en koffie te drinken.’
Toch was de focus vooral op het eigen toernooi, zo horen we van Lieke.
‘Op rustdagen hebben wij minimaal één keer getraind in het water en op sommige dagen ook nog een krachttraining. Wij zijn echt twee weken lang gefocust geweest op ons doel. Veel tijd voor andere leuke dingen was er niet. We hebben één volledig vrije dag gehad. Die dag zijn we ‘s ochtends naar een wedstrijd van de handbaldames tegen Brazilië geweest. Het was enorm leuk om het evenement eens vanaf de andere kant mee te krijgen. Daarna hebben we lekker wat uurtjes met onze ouders doorgebracht, dat is heel fijn tussen alle hectiek door.’
Nikita van der Vliet – Handbal
De handbalsters van Nederland met de Zaanse Nikita van der Vliet in de gelederen werden 5e in Parijs. In de kwartfinale was Denemarken te sterk met 29-25.
Indy Baijens en Anne Buijs – Volleybal
De volleybalsters van Nederland hadden niet het toernooi waarop ze hoopten. Het avontuur strandde al in de groepsfase.
Kira Toussaint – Zwemmen
Kira Toussaint is de dochter van olympisch kampioene Jolanda de Rover (Los Angeles 1984, 200m rug). Kira haar specialiteit is de rugslag. Ze is houdster van het wereldrecord op de 50 meter rugslag op de korte baan. Deze Spelen werd ze 6e met Nederland bij de 4 x 100 meter estafette en 14e bij de 100 meter rugslag.
Michael Korrel – Judo
Zaankanter Michael Korrel kwam in actie bij de judomannen tot 100 kilo. De judoka werd geboren in Vianen maar woont in de Zaanstreek. Individueel haalde hij een respectabele 7e plaats en in de teamwedstrijd werd hij met Nederland 9e.
Renzo Tjon A Joe – Zwemmen
Nadat hij al tweemaal aan de Spelen deelnam namens Suriname kreeg zwemmer Renzo Tjon A Joe het afgelopen jaar de Nederlandse nationaliteit. Dat gebeurde in het gemeentehuis van Zaanstad. De kersverse Zaankanter kwam dit jaar dus uit namens Team NL. Op de 50 meter vrije slag wist Renzo zich niet te kwalificeren voor de halve finale.
Atletiek: AV Lycurgus en AV Zaanland
Bij de atletiek onderdelen waren er diverse atleten van Lycurgus. en Zaanland bij in Parijs.
Rik Taam – Tienkamp
Tienkamper Rik Taam, van AV Zaanland, is een echte allrounder. In twee dagen tijd werkte tienkampers tien disciplines af. Vrijdag 2 augustus: 100 meter, Verspringen, Kogelstoten, Hoogspringen, 400 meter.
Zaterdag 3 augustus: 110 meter horden, Discuswerpen, Polsstokhoogspringen, Speerwerpen, 1500 meter.
Hierbij eindigde Rik 16e met een eindscore van 8046 punten. Dat was geen verbetering van het persoonlijk record van 8326 punten.
Menno Vloon – Polsstokhoogspringen
Drie jaar geleden deed Zaandammer Menno Vloon al mee in Tokyo. De Spelen in Parijs werden zijn eerste Spelen onder ‘normale’ (niet Corona) omstandigheden. Onze Zaanse hoogvlieger bereikte een hoogte van 5,70 meter en dat was goed voor een 11e plaats op de eindstand.
Tasa Jiya – Sprint
Ook Tasa Jiya is atleet van AV Lycurgus in Assendelft. De sprintster werd met Nederland 7e bij de 4 x 100 meter estafette en 19e op de 200 meter.
Vanessa Sterckendries – Kogelslingeren
We volgden deze Spelen niet alleen Team NL maar ook een beetje de Belgen. De Belgische Vanessa Sterckendries is lid van AV Lycurgus en kwam bij het Hamerslingeren uit voor onze zuiderburen. De sport staat in Nederland bekend als Kogelslingeren. In de kwalificatie kwam Vanessa tot een 24e plek, dit was niet voldoende voor een plekje in de finale.
Pauline Hondema – Verspringen
Verspringster Pauline Hondema nam een aanloop in Parijs en kwam 6,55 meter verderop weer terug op aarde. Het bracht haar op de 14e plaats in de eindscore.
Maayke Tjin A-Lim – Hordelopen
Maayke Tjin A-Lim kwam bij de 100 meter horden tot een 21e plek. Opgegroeid op de atletiekbaan als kind van twee atleten waren het voor de Hoornse (lid van AV Zaanland) de eerste Olympische Spelen waaraan ze deelnam.
Yoeri Havik – Baanwielrennen
Zaankanter Yoeri Havik en zijn teamgenoot Jan-Willem van Schip werden, na een 7e plek, uit de eindstand van het baanwielrennen geschrapt nadat van Schip een kopstoot aan een Britse concurrent had uitgedeeld tijdens de race. Dat is niet geheel volgens de Olympische gedachte.
Maar er komt nog meer: Paralympische spelen
Esther van de Loos – Roeien
Na de ‘reguliere’ Olympische Spelen starten de Paralympische spelen. De Assendelftse Esther van der Loos vertegenwoordigd Team NL op vrijdag 30 augustus, samen met Corné de Koning, bij het gemengd dubbel twee roeien. Op 29 augustus blikken we ook met Esther vooruit op de Spelen in de Orkaan podcast.
Door: Edwin Kleiss. Informatie: Interviews met atleten, Instagram en website Team NL. Foto boven: aangeleverd door Olav Molenaar.
