AZ Onder 19 heeft zich vanavond – 26 november – knap langs het grote Manchester United gevoetbald. Voor het oog van maar liefst 2000 toeschouwers, werd het tegen de Engelse leeftijdsgenoten 2-1. In de Youth League gaat AZ daarom met een goede uitgangspositie naar het mythische Old Trafford, waar over twee weken de return gepland staat.

Een strijd tussen twee dezelfde speelstijlen, zo zei AZ-trainer Michael van Zijtveld voorafgaand aan de wedstrijd. Twee ploegen die de bal willen hebben en de tegenstander willen domineren. Het bleek geen verkeerde voorbeschouwing van de eindverantwoordelijke. Na een kwartier was duidelijk dat beide ploegen inderdaad naar Wijdewormer waren gekomen om te voetballen.

Mondiaal podium

Ook zei de trainer al eerder dat de Youth League een mondiaal podium is. Een podium dat zijn spelers moeten gebruiken. Als team, maar ook individueel. Dat laatste nam linksbuiten Wassim Bouziane na vier minuten wel heel letterlijk toen hij het van veertig meter probeerde. De poging belandde vrij kansloos naast, maar de wedstrijd was los.

AZ slaagde er aanvankelijk iets beter in om het balbezit te houden, maar het lag allemaal heel dichtbij elkaar. Extra pijnlijk was het daarom dat de thuisploeg na twintig minuten op achterstand kwam door eigen toedoen. Jeremiah Esajas speelde de bal rustig terug op doelman Tristan Kuijsten, maar die werd getroffen door een vlaag van verstandsverbijstering. Opeens lag de bal achter hem in het net: 0-1.

Weerbaar AZ

Voor de weerbaarheid die AZ vervolgens toonde, mochten de 4000 aanwezige handen op elkaar. De ploeg van Van Zijtveld nam de wedstrijd na de 0-1 in handen. In eerste instantie maakte dit het duel vooral saaier – het ging niet meer zoveel op en neer -, maar vlak voor rust brak een opwindende fase aan. Een fase waarin de gelijkmaker viel waar de thuisspelende beloften zo naar op zoek waren.

Een corner van Bouziane belandde binnen de range van Manchester-goalie William Murdock, maar die kon door de drukte om zich heen niks doen. Nadat er vervolgens heel veel benen en hoofden de bal toucheerden, gaf Joël van den Ban – zoals een echte spits betaamt – uiteindelijk het laatste tikje. Vlak voor rust was de stand weer gelijk: 1-1.

Na de gelijkmaker – en de rust – was het even Manchester United dat de klok sloeg. Beide keepers moesten in die fase een keer serieus ingrijpen, maar echt vermaken deed helft twee aanvankelijk niet. Genieten was het af en toe wel van de ijverige Bohdan Budko, wiens vader zich achter de perstribune had gepositioneerd. Het was daarom snel duidelijk van wie de Oekraïner zijn passie had.

Op voorsprong, en hoe

Het was echter Budko’s kompaan op het middenveld, Kasper Boogaard, die de wedstrijd na ruim een uur nieuw leven in blies. Met een wreeftrap zette de controleur zijn ploeg voor het eerst op voorsprong. Het moet een meter of twintig geweest zijn waar vanaf Boogaard de Manchester-keeper kansloos liet. Reden tot opveren was er even niet meer geweest, maar in een klap was de extase op de tribunes terug.

Langzaam begon het ook de gedachte in te dalen dat dit Manchester misschien helemaal niet zo goed was als vooraf werd gedacht. In ieder geval vandaag niet. Er sprong niemand bovenuit aan Engelse kant. En ook als collectief was het niet bijzonder. Het was daarom dat AZ, ondanks dat het zelf ook echt niet fenomenaal was, verdiend op voorsprong was gekomen.

Natuurlijk, nadat United op achterstand was gekomen begonnen ze wel wat meer naar voren te drukken. Maar met dank aan de stabiele organisatie van de Noord-Hollanders bleef het bij twee gevaarlijke momenten. Een tegentreffer kwam uit geen van beide pogingen voort. Na 93 minuten was het de thuisploeg die als winnaar van het veld stapte. Weer 4000 handen op elkaar.

Euforie in de kleedkamer?

Op de tribune was de euforie na afloop compleet. Alsof het tweeluik al gewonnen was. Hoe zat dat in de kleedkamer?

‘De euforie hoefde ik daar niet te temperen, want die is er nog niet’, aldus Van Zijtveld. ‘We zijn simpelweg nog niet door. Natuurlijk zijn de jongens blij, maar dit was eigenlijk nog maar de eerste helft. Dat die euforie er op de tribunes wel is, is alleen maar mooi. Dat is wat we willen, alleen wij moeten en gaan ons richten op de return.’

Tevredenheid is een begrip dat de lading in de kleedkamer beter dekt.

‘We stonden goed als collectief en individuen konden uitblinken. Uiteindelijk is dat waar we het voor doen. We hadden grip en waren naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer in staat om kansen te creëren. Dat hebben we best goed gedaan, denk ik.’

‘Best goed’. Na een overwinning op Manchester United. Het tekent de ambitie van AZ en haar jeugd. Op naar Old Trafford.

Opstelling Jong AZ: Kuijsten, Dijkstra, Oud, Atikallah (Van Ouytsel), Esajas (’72 Saffoe), Boogaard, Budko, Oerip, Hartog, Van den Ban (’61 Van der Klaauw), Bouziane.

Door Hugo Heinen.