WSV ’30 is er niet in geslaagd de eerste overwinning van het seizoen te boeken tegen VV Assendelft. Op het eigen complex lagen de kansen er zondag wel, maar was het toch het goed presterende Assendelft dat met de drie punten aan de haal ging, 1-2. De beslissing viel in de slotfase, toen de gasten met een man meer kwamen te staan en dat goed wisten uit te buiten.

Het begin was zondagmiddag rommelig, vooral van de kant van WSV ’30. De thuisploeg hield geen bal in de ploeg en kreeg ook niet echt druk op Assendelft. Omdat ook de uitploeg niet echt lekker uit de kleedkamer kwam, waren de eerste tien minuten geen feest voor het behoorlijke aantal toeschouwers dat op het duel afgekomen was.

Gelukkig werd de wedstrijd na een minuut of tien opengebroken door een fout in de Assendelftse achterhoede. Een te korte bal terug bood Tom Vredevoort de kans om door te breken. Hij tikte de bal langs de keeper en kwam in een schuine hoek voor een leeg doel te staan. In eerste instantie raakte de spits nog de paal, maar in de rebound was het wel raak: 1-0.

Dat de wedstrijd die goal nodig had, werd in de minuten die volgden benadrukt. De derby werd opener, beter en dus ook leuker. Met aanvankelijk vooral kansen op een snelle gelijkmaker. In korte tijd kreeg Assendelft drie grote kansen. WSV-goalie Roy Wigman leidde er daarvan twee in, maar was wel de reden dat zijn ploeg met een voorsprong de rust in ging. Hij wist voor rust iedere Assendelft-poging te verijdelen.

Gelijkmaker in de tweede helft

De eerste minuten na rust was het bij vlagen weer net zo rommelig als in de openingsfase van de eerste helft. Dit keer wel met duidelijk een betere ploeg: Assendelft. Niet lang na de thee volgde dan ook de gelijkmaker. Lesley van der Ven kreeg een meter of twintig van het doel alle vrijheid om uit te halen en schoot knap binnen. Niet voor het eerst dit seizoen gaf WSV een in de eerste helft opgebouwde voorsprong weg in de tweede.

De gelijkmaker maakte de wedstrijd er niet leuker op. ‘Ik vond ons beter, maar nadat we gelijkmaakten, hadden we een kleine inzinking’, zou Assendelft-trainer Guillaume Groot later terugblikken. Ook WSV ’30 had aanvankelijk geen antwoord op de nieuwe situatie. Het duurde tot minuut zeventig voor er weer sprake was van enige opwinding. De aanleiding was een plotse kansenregen voor WSV ’30.

Tycho Sierhuis – ja, broertje van – kreeg tot twee keer toe de mogelijkheid om zijn ploeg op voorsprong te zetten. Vooral de tweede mogelijkheid was eigenlijk een niet te missen kans, maar Sierhuis maaide over de bal. Ook Zino Veldt kwam nog één op één met de keeper, alleen vallen deed de tweede Wormerse treffer maar niet.

De betere fase van WSV werd plots beëindigd door de tweede gele kaart voor Sam de Vries. Groot voerde vier wijzigingen door en zag dat zijn ploeg het heft weer in handen nam. Met nog een kwartier te gaan werd de jacht op de winnende geopend. Die jacht duurde enkele minuten, want de 1-2 viel al heel snel. Mick Spanjaard scoorde. Met een kopbal zorgde hij voor de winnende én de mooiste treffer van de middag.

Vlak na de rode kaart voerde Groot snel meerdere wissels door

Een nieuwe driepunter voor Assendelft, dat na de 1-2 niet meer in de problemen kwam. WSV ’30 kreeg zondag weer de bevestiging dat het zich kan meten met de betere ploegen van de competitie, maar staat na zes speelronden nog altijd onderaan, met twee punten. Assendelft staat na zes wedstrijden op dertien punten en handhaaft zich in de top van de derde klasse zondag.

‘We hebben terecht gewonnen’

Assendelft-trainer Guillaume Groot was achteraf tevreden over het resultaat in Wormer:

‘Ik vond het een goede wedstrijd van ons. We hebben terecht gewonnen, denk ik. Nadat we gelijkmaakten, hadden we een kleine inzinking, maar over de gehele wedstrijd vond ik ons de betere ploeg. We hebben de kansen gehad om er een grotere score van te maken.’

Groot en zijn mannen zijn ambitieus, maar dat het zo goed zou gaan, hadden ze zelf ook niet helemaal verwacht.

‘Het is ook niet zo dat we voor het kampioenschap gaan, maar we willen wel gewoon meedoen in het linkerrijtje. Haha, Weghorst!’, besluit Groot het interview roepend naar Spanjaard, de man die de winnende binnen kopte.

Door: Hugo Heinen.