De mail die wij ontvingen van Orkaanlezer Berber Govaars liegt er niet om:
‘Onze hond Elvis moest vorige week onder het mes omdat er een gras aar in haar been* was gekropen. Een horror-achtig verhaal maar de gele graszaden die nu overal weelderig tussen de tegels groeien kleven in hondenvachten en ‘lopen’ zo de huid in.’
Overal in het straatbeeld zie je de aren, en de dierenarts, Pluskliniek in Assendelft, vertelde er momenteel haar handen vol aan te hebben. Aren in oren, in ogen, in de neus, onder de oksels… aren, aren, aren…
Het is de natuur, maar wij herkenden het verhaal van Govaars onmiddellijk: die krengen groeien overal. Hoog tussen de stoeptegels, maar ook in gebieden waar honden los zouden mogen rondrennen. Govaars:
‘Raar want we betalen toch ook hondenbelasting? Ik heb inmiddels een klacht ingediend bij de gemeente en een schadevergoeding aanvraag gedaan. (De schade was 165 euro).’
Grasaren zijn momenteel rijk gezaaid (net als teken, maar da’s een ander verhaal). Honden moeten dus goed opletten (en omdat honden doorgaans niet goed kunnen lezen, zou het mooi zijn als hun baasjes de boodschap willen overbrengen).
Hier ligt Elvis. Gewond door een grasaar:
Redactiehond Abe leert tijdens zijn biologieles: ‘Aren zijn stom!’
*Honden hebben poten, Lovely mist een beentje…
Ik dacht altijd dat dat spul kwispelgerst heette.
pracht die aren niks aandoen. hond na de wandeling kammen.
Prachtig getekend door Rothuizen!!!
dit is kruipaar, familiie van gerst.