Zondagmiddag 22 april 2018 overleed de Westzaanse kunstenaar en graficus Leo Poelmeijer op 83-jarige leeftijd. Poelmeijer werd op 5 september 1934 in Zaandijk geboren.
Oud-collega en vriend Jan Schoen schreef voor De Orkaan zijn herinneringen op.
Het leven is mooi, maar voor iedereen loopt het slecht af. Het is een een onontkoombaar feit dat door kunstenaars graag wordt bestreden. En zo hoort het ook. De kunstenaar probeert het onmogelijke waar te maken. Kunstenaar was Leo in hart en nieren. Alles in hem ademde kunst en cultuur.
Geïnspireerd door het impressionisme en in het bijzonder door het werk van Paul Cézanne, begon hij al jong te tekenen. Als jongetje zat hij eens aan de Zaan te tekenen toen een passant stopte om te zien wat het jongetje op het papier toverde. Vol bewondering sprak hij, nadat hij een tijdje had staan kijken:
“Zo jongen, als jij later beroemd bent, kan ik zeggen dat ik je als kind heb zien tekenen.”
Echt wereldberoemd is Leo niet geworden. Zijn ego was daarvoor niet groot genoeg. Hij is altijd bescheiden gebleven. Na de Grafische School ging hij, om geld te verdienen, werken als vormgever. Hij ging tegelijkertijd lessen volgen bij Gerrit de Jong en Gerrit Woudt om zich te bekwamen in grafische technieken en de schilderkunst. Hij ontwikkelde al snel een eigen stijl. Essentieel in zijn werk is het licht.
“Ik schilder vanuit een donkere ondergrond, vandaar uit werk ik naar het licht.”
Leo Poelmeijer heeft een belangrijke rol gespeeld bij het ontstaan van Het Weefhuis, van de Zienagoog en Kunstcentrum Zaanstad, nu Art Zaanstad.
Samen met zijn vrouw, keramiste Hannie Poelmeijer, heeft hij diverse keramische wanden, reliëfs en beelden gemaakt. Naast zijn kunstenaarschap was hij samen met Jan Schoen actief als grafisch vormgever in bureau Poelmeijer Schoen. In 2015, tijdens zijn overzichtstentoonstelling in het Molenmuseum kreeg hij een koninklijke onderscheiding.
Helaas heeft ook Leo Poelmeijer de slechte afloop van het leven niet kunnen ontlopen. Maar niemand kan zeggen dat hij zijn best niet heeft gedaan.
Foto boven Tim Knol van Poelmeijer in zijn atelier. Hieronder Poelmeijer met zijn vrouw Hannie in 2015 nadat hij uit handen van wethouder en locoburgemeester Dick Emmer de koninklijke onderscheiding had gekregen (foto Orkaan).
Ben het eens met Guus. Mooie woorden.
Heb nog goede herinneringen aan die vriendelijke oude baas. Leo bedankt!
Veel sterkte voor de naaste.
Dat is verdrietig nieuws!
Mooie woorden van Jan Schoen en Henk Heijnen.
Sterkte voor de familie, maar zeker ook voor Jan Schoen...
Leo Poelmeijer was in alles een kunstenaar. Jan Schoen zegt het terecht. Maar nu ik er bij stil sta, week Leo in één ding af: hij was wars van borstklopperij. Dat is zijn werk ook: het gaat over het kijken naar de wereld, niet meer en niet minder. En Leo keek met de blik van het verwonderde kind. Liet zich inspireren door de blik van Cezanne, door de realistische blik van Gerrit de Jong, maar net zo hevig door de experimentele blik van Jaap Stellaart. Onbevangen, dat is het.
Dag Leo.
Lieve Familie
Geschokt heb ik kennis genomen met het overlijden van Leo
Ik bewaar dierbare herinneringen aan hem.
Ik wens jullie heel veel sterkte
Zijn prachtige schilderijen en zijn zwart wit werk zijn voor mij een bron van dagelijkse vreugde. Wat jammer dat een zo getalenteerd en vriendelijk man is overleden.