Het biertje smaakte er na de wedstrijd niet minder om, toch was het zure eerste puntverlies er voor Westzaan. SVW ’27 ging er in de blessuretijd met de volle buit vandoor: 1-2.

Even leek het stoom uit de oren te komen na zijn wissel, maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. Alex Bleij, die Westzaan nog wel op voorsprong bracht verklaarde zich: ‘Ik wil gewoon de hele wedstrijd spelen.’ Iemand die op zijn vijftiende zijn debuut maakte is op dertig jarige leeftijd een ervaringsdeskundige. Hij kon dan ook prima in de spiegel kijken.

‘Ik had liever de beslissende treffer gemaakt en het is zuur van die laatste goal van hen. Maar SVW ’27 leek mij een behoorlijke ploeg en die zege was niet geheel onverdiend. Over de hele wedstrijd waren zij de betere. Al hoop ik natuurlijk niet dat die jongen dat volgende keer nog eens doet.’

Bleij verklaarde ook dat zijn ploeg nog niet alles heeft laten zien wat erin zit.

‘We missen vijf jongens die normaal gesproken in de basis zouden staan. Ik ben een spits maar speelde meer rechtsbuiten omdat we bijna geen fitte buitenspelers hadden vandaag.’

Alhoewel de ploegen aan elkaar gewaagd leken, nam de ploeg uit Heerhugowaard langzaam het initiatief over. Het eerste ‘kansje’ was voor Westzaan maar het eerste gevaar was van SVW ’27 toen een goal werd afgekeurd vanwege buitenspel. Tien minuten daarna, iets na het half uur, ontsnapte de thuisploeg opnieuw aan een goal. Een bal die tergend langzaam tegen de verste paal ging. Overigens was het niet zo dat beide ploegen veel kansen kregen. Westzaan creëerde niet veel, maar gaf ook niet veel weg.

Tweede helft

Na de thee kwamen de ‘Kroosduikers’ iets beter voor de dag. Dat leverde nog steeds niet al te veel op tot de bal na het wegwerken uit de eigen zestien met wat geluk bij Alex Bleij kwam. Met twee tegenstanders in de rug faalde hij, oog in oog met SVW-sluitpost Colin Kamp, echter niet: 1-0.

De vreugde was van korte duur toen anderhalve minuut later, na slordig uitverdedigen de bal voor de voeten van de boomlange Marlon Börnemann kwam. De spits aarzelde niet en schoot via de verste paal fraai binnen, de 1-1.

Dat bleek het startsein voor een bewogen laatste deel van de wedstrijd waarin beide ploegen op zoek gingen naar de drie punten. De thuisploeg probeerde er via de lange bal gevaarlijk uit te komen, terwijl de bezoekers toch iets meer dreigend oogden. Een schot net naast het doel van Westzaan bleek uitstel van executie. In het openingsduel tegen Vrone schoot Remco Pasma zijn ploeg nog in extremis naar de zege. De verdediger moest nu toezien hoe de tegenstander dat deed. Ralph van Eijk deed met een fraai afstandsschot de thuisploeg in de blessuretijd de das om.

Na de wedstrijd deed zich nog een zeer amusante situatie voor toen diverse spelers een tactische nabespreking deden. Vooral Lex Oostwegel, ook binnen de lijnen vaak coachend aanwezig, was helder over de wedstrijd.

‘SVW is een prima ploeg. Het was ook wel een zware wedstrijd. Niet omdat we veel hebben weggegeven, wel omdat we veel werk moesten verrichtten. Kijk, als je veel in balbezit bent dan wordt je niet zo snel moe. Maar dat hadden we niet. Ik heb denk ik maar zes of acht balcontacten gehad maar wel tien kilometer gelopen.’

Door: John Leppink. (Verslag en foto’s) Foto boven: SVW ’27 zet Westzaan onder druk in 1e helft.