Afgelopen donderdag werd het voormalige restaurant De Wereldkeuken in Westzaan ontruimd. We deden uitgebreid verslag van de inzet van de gemeente, politie en de Mobiele Eenheid (ME). 

De krakers die in het pand verbleven, hebben ons nu benaderd met hun kant van het verhaal. Zij stellen dat de ontruiming niet volgens de juiste procedures is verlopen en dat zij juist hebben geprobeerd het pand te verbeteren. Daarnaast reageren ze op de beschuldigingen rondom overlast en vernieling.

Om een zo volledig mogelijk beeld te schetsen van de gebeurtenissen, plaatsen we hieronder hun beleving van de geschiedenis integraal.

Onze ervaring en reactie op de gebeurtenissen

De overlast door vuurwerk, vernielingen en brandstichting was er al voordat wij in het pand woonden. Ook wij hadden daar last van. Er is zelfs vuurwerk naar binnen gegooid en onze banden zijn lek gestoken.

Wat betreft geluidsoverlast: we kunnen ons enigszins voorstellen dat er klachten waren, aangezien we de verjaardag van een van de bewoners hebben gevierd. Als je in zo’n pand verblijft, is dat natuurlijk een bijzondere ervaring. Tijdens dat feest zijn meerdere buurtbewoners bij ons binnen geweest, en zij gaven allemaal aan geen overlast te ervaren. Als dat wel het geval was geweest, hadden we de muziek echt wel zachter gezet!

Inspectie

Vier dagen voordat de brieven op de ramen verschenen, is de gemeente samen met de politie één keer langs geweest voor een zogenoemde ‘inspectie’. We zouden daar een rapport van ontvangen, zodat we eventuele problemen konden verhelpen. Tijdens de inspectie kregen we al te horen dat bepaalde zaken aangepast moesten worden, zoals het vrijhouden van vluchtroutes. Hier zijn we direct mee aan de slag gegaan. Een tweede inspectie met de brandweer heeft echter nooit plaatsgevonden, ondanks dat wij werkende rookmelders en brandblussers hadden geplaatst.

En dat rapport? Dat hebben wij nooit ontvangen.

In plaats daarvan zaten er een paar dagen na de inspectie opeens brieven op de ramen geplakt. Dit gebeurde rond 17:00 uur, maar ze waren nauwelijks zichtbaar omdat je specifiek om het pand heen moest lopen om ze te zien.

De brieven zagen er zo onprofessioneel uit dat we dachten dat het om een slechte grap ging. Er stond geen ‘Dwangbevel’ bovenaan, het volledige adres (inclusief postcode) ontbrak, en er was geen handtekening van de burgemeester of een ander bevoegd persoon. Daarnaast is de brief niet persoonlijk aan ons overhandigd, terwijl ze wel over onze telefoonnummers en e-mailadressen beschikten—die ze nota bene wél gebruikten toen ze voor de inspectie aan de deur stonden.

Bezwaar

Bovendien hebben wij in het pand afpersings- en dreigbrieven gevonden die aan de oude eigenaar waren gericht. Hierin werd geëist dat hij geld betaalde voor de veiligheid van zijn familie, anders zouden er dingen gebeuren… We zullen niet in detail treden, maar dit draagt bij aan onze verwarring en twijfel over de echtheid van de geplakte brieven.

Pas de volgende ochtend konden wij de gemeente bellen om te vragen of deze brieven daadwerkelijk van hen afkomstig waren. Toen het antwoord ‘ja’ bleek te zijn, waren we geschokt.

Dit proces verliep totaal niet volgens de regels en afspraken die wij met hen hadden gemaakt! We hebben meteen een advocaat ingeschakeld, maar het was al te laat. Ons bezwaar en het verzoekschrift voor een voorlopige voorziening werden nooit door een rechter goedgekeurd voordat de ontruiming begon.

Volgens de regels moet de eigenaar van het pand persoonlijk komen vertellen dat wij het pand moesten verlaten. Die eigenaar hebben wij nooit gezien. Aangezien het onmogelijk is om een heel huis binnen 24 uur te verhuizen, zou ons verzoekschrift ons enkele weken uitstel moeten geven om vervangende woonruimte te zoeken. Ook dit is niet volgens de wettelijke procedures verlopen.

Beschuldigingen van vernieling

We willen ook reageren op de berichten dat wij het pand alleen maar zouden hebben gesloopt en de situatie erger zouden hebben gemaakt.

Toen de eerste bewoners het pand betrokken, stond er ruim een halve meter water in de kelders. Drie zalen en meerdere kantoor- en opslagruimtes stonden blank, waardoor het pand koud en vochtig was. Hierdoor trok alles krom, sloten deuren niet meer goed en ontstonden er schimmelplekken.

Wij hebben het water weggepompt met dompelpompen en geprobeerd de situatie te verbeteren.

De stroomvoorziening in de kelder was zwaar beschadigd: veel elektrische kabels en waterleidingen waren verwijderd, waardoor het gevaarlijk en praktisch onmogelijk was om zomaar stroom en water te krijgen. We hebben dit allemaal opnieuw moeten laten aanleggen. De oude kabels lagen er nog wel—misschien zag dat er daardoor zo gevaarlijk uit—maar een deel daarvan konden we hergebruiken. Met nieuwe bekabeling in de oude stoppenkasten kregen we stukje bij beetje weer stroom terug.

Daarnaast hebben we een nieuwe cv-ketel laten plaatsen voor warm water.

Overal lag glas, omdat er al zoveel gesloopt en ondergespoten was met graffiti. We hebben aanhangwagens vol puin en afval afgevoerd, en nog steeds was niet alles opgeruimd.

Verder waren we begonnen met het opknappen van de tuin en parkeerplaats en waren de plannen voor een weggeefwinkel ook al in werking gezet.

Helaas heeft het zover nooit mogen komen.

Door: Merel Kan, met een 1:1 mail van de krakers, waarvan de namen bij ons bekend zijn. de foto van de kelder vol water is aangeleverd door de krakers.