‘Waarom zou een vrouw niet kunnen werken op een onderzeeboot? Volgend jaar start de @kon_marine met een proef. Welke vrouw durft?’ Achter haar twittertekst plaatste Zaans Staatssecretaris van Defensie Barbara Visser een nogal mannelijke spierballen-emoticon.
Wie durft, staatssecretaris Visser? Wie durft? Wat een gekke vraag!
Een vrouw uit Oostzaan durfde achttien jaar geleden al. Maar toen durfde Defensie niet. Zij werd afgeserveerd, omdat ze vrouw is. Maar, de dame dook niet in een hoekje, toonde ballen, en schakelde Bureau Discriminatiezaken Zaanstreek/Waterland in. Zij legden het voor aan de Commissie Gelijke Behandeling (CGB, tegenwoordig College voor de Rechten van de Mens). Helaas bleken die het met het Ministerie van Defensie eens te zijn: vrouwen aan boord van een duikboot (wij spreken liever van een ‘onderzeeër’) zouden voor problemen zorgen.
De tijden veranderen en de nood is hoog. Gedwongen door een tekort aan personeel mogen nu ook vrouwen laten zien dat ze durven 💪 #stoerrrrrr
Waarom zou een vrouw niet kunnen werken op een onderzeeboot? Volgend jaar start de @kon_marine met een proef. Welke vrouw durft? 💪 #Defensie pic.twitter.com/ijkE7WOrsq
— Barbara Visser (@Barbara_Visser1) 9 oktober 2018
In 2000 vroeg het Bureau Discriminatiezaken de Commissie Gelijke Behandeling vergeefs om vrouwen in duikboten toe te staan.
In 2018 laat de Marine alsnog vrouwen toe aan boord, met de BD-argumenten uit 2000.
Laten we het voortschrijdend inzicht noemen.https://t.co/obgtljpuLq— Bureau Discriminatiezaken Zaanstreek/Waterland (@BDZaWa) 10 oktober 2018
Gek antwoord: Met een van de laatste vrouwen (Kim Wall) op een onderzeeër is het slecht afgelopen.