‘Ik heb al zo vaak op een brug gestaan,
thuis in de Zaanstreek en hier ver vandaan,
maar de weerspiegeling van elke rivier
brengt me naar huis – terug naar hier.’
Goede wijn behoeft geen krans en uitmuntend water al helemaal niet. Het water van de Zaan is al vaak bejubeld, bezongen en wie haar kent, heeft haar in het hart gesloten en door de aderen vloeien. De dichtregels hierboven stroomden uit de groene pen van Annemieke Woudt.
Water
Het kan dan ook geen toeval zijn dat water-fotografe Daniëlle van der Erve zich in Zaanstad heeft gevestigd. Elke maand deelt ze water met ons. Uit de rivier, een sloot, een meer of een plas, maar altijd Zaans.
Daniëlle:
Deze eerste foto is gemaakt vanaf het (inmiddels vernieuwde) bruggetje bij de snackbar aan de Havenstraat. Ik sta met mijn rug naar de Zaan gekeerd, en fotografeer onder het bruggetje door, de toenmalige Bruynzeelfabriek in het water. Het onderste blauwe gedeelte is de reflectie van de staalconstructie van het bruggetje
Wat een lief gedicht over heimwee en de Zaan van Annemieke Woudt en de foto's zijn ook erg mooi.