Niet iedereen maakt makkelijk vrienden, daarom is het handig dat je ze kan kopen.
De Orkaan doet af en toe een suggestie. Daar zijn vrienden voor.
Vandaag: Stichting Kalverpolder
Water wordt water wordt land
De Zaan, zo ongenaakbaar maakbaar.
Het water is water, het land wordt land wordt water.
Ontwateren, graven, wateren en ontgraven. De Zaankanter doet wat moet, wat kan.
De Zaan blijft wat het is, de streek blijft wat men maakt.
Eeuwen en eeuwen met water dat stil maakt, maar niet stil staat.
Eindig oneindig met Zaan.
(Zaangedicht: schrijver onbekend)
Dat de Zaan maakbaar is bewijst Sjoerd Soeters met het Neo-Zaanse geweld. “Als je nu op station Zaandam aankomt dan weet je tenminste waar je bent” is een positief geluid over onze schreeuwend zichtbaar gemaakte identiteit.
Het geweld wordt omlijst door een fluisterend landschap dat minstens zo maakbaar is. In de 12e of 13e eeuw (daar willen we even vanaf zijn) creëerden onze voorvaderen een prachtig, open veenweidelandschap. Dat landschap dreigt weer opgeëist te worden door die verduvelde natuur. Struiken, bramen, riet en zelfs bomen dreigen roet in het eten te gooien.
Gelukkig is daar die vriend! Stichting Kalverpolder doet er met haar vrijwilligers alles aan om de molens van de Zaanse Schans en de Zaan te laten glimmen in het landschap dat er al die tijd (maar niet echt oorspronkelijk?) is geweest. Ook dat is de natuur: de natuur van de Zaankanter.
Dit ruige stukje vriendschappelijk landschapsbeheer is een schip van bijleggen. Er is een hoop geld nodig. Vrienden zijn dus meer dan welkom! “De Zaan blijft wat het is, de streek blijft wat men maakt.” Maak mee!
