De zon scheen uitbundig boven de velden van ZCFC. Een prachtige dag voor voetbal. De geur van gras, het geluid van stuiterende ballen en het gejuich langs de lijn vormden het decor van een wedstrijd waar niet alleen punten, maar ook emoties op het spel stonden.
Het G-team was klaar voor alweer een overwinning. Zoals altijd vol enthousiasme, strijdlust en een niet te evenaren liefde voor het spel. De wedstrijd vandaag was belangrijk. Minstens zo belangrijk als elke wedstrijd. Het G-team van Zaans Oranje speelde tegen HOSV G2 uit Opmeer. De winst zou de koppositie verder verstevigen.
Maar het liep anders dan gehoopt.
Rommelig
Volgens coach Ruurd Holwerda verliep de wedstrijd rommelig door gebrekkige omschakeling en oplopende frustratie. HOSV kwam voor de rust tot een kleine voorsprong, waarna ze er in de tweede helft twee achtereenvolgend dwars door het midden langs de doelman schoten.
Wie denkt dat voetbal maar een spel is, heeft deze spelers nooit zien strijden en lijden.
De emotie liep hoog op door de 3–0 achterstand, waardoor enkele spelers naar de zijkant liepen. Toch wist de coach ze weer bij elkaar te brengen en moed in te praten. Ondanks de moeizame omschakeling en groeiende frustratie wist ZCFC op te schuiven naar de helft van de tegenstander. Zo prikte ZCFC er nog eentje in, maar zagen ze de tegenstander direct weer toeslaan.
De winst op de koploper werd met flink gejuich onthaald door de spelers van HOSV G2. Bij ZCFC liepen de emoties ook hoog op, maar vrolijk was het niet.
Voor hen is het zoveel meer. Het is trots, het is samen, het is grenzen verleggen en dromen najagen. En als die droom een middag niet uitkomt, doet dat pijn. De tranen rolden, de teleurstelling spatte ervan af. Boze blikken naar het veld, de bal, het publiek, de tegenstanders elkaar. Diepe zuchten en handen in het haar.
De coach begrijpt de teleurstelling en vindt het niet meer dan logisch:
‘Voetbal is emotie, en iedereen wil winnen.’
Volgende week beter
De spelers van het G-team zijn veerkrachtig. Een hand op een schouder, een bemoedigend woord van een teamgenoot, de coach die zegt: ‘Volgende keer weer knallen, mannen!’ Ze zullen er zijn, waarschijnlijk meer gedreven dan ooit. Maar een gezellige nazit zat er deze week niet in.
Volgende week wacht weer een team van HOSV, de G1, dan spelen ze tegen het eerste team uit in Opmeer. Ze gaan voor winst, zoals bij elke wedstrijd. Want ondanks deze tegenslag ruiken ze de titel. Volgens de coach zijn ze: ‘Goed op weg naar het kam…’ Hij maakt zijn zin niet af, maar we weten allemaal waar dat naartoe ging. En wat is het hen gegund.
Hoewel de mannen van Zet vanmorgen geen punten pakten, maakten ze zichtbaar dat ook in de diepste teleurstelling de grootste passie schuilt. En juist dát maakt voetbal zo prachtig. Pure winst.
Door: Kenneth Jubitana