In Assendelft is het treffen tussen SVA en IVV zondag in een gelijkspel geëindigd. Een meevaller voor de thuisploeg, dat IVV grote delen van de wedstrijd zag domineren. Het duel eindigde, na een bijzonder hectische slotfase met onder andere een gemiste penalty, in 2-2.
Voor SVA was de inzet zondagmiddag aansluiting vinden bij de subtop, waar onder andere IVV zich de afgelopen weken had genesteld. Het verschil met de Landsmeerse tegenstander was voor aanvang van het duel vier punten. Bij winst zou de ploeg van Jeroen Beukman zich dus serieus mengen in de hogere contreien. Alleen werd al snel duidelijk dat drie punten pakken een heel lastig verhaal zou worden.
IVV begon zondagmiddag erg sterk. Het voetbal dat de gasten op het kunstgrasmatje wisten te leggen, was veel verzorgder dan dat van de tegenstander. Waar het passnauwkeurigheidspercentage – ja, dat is één woord – van de middenvelders van IVV in sommige fases richting de honderd ging, lag dat van die van SVA eerder dichterbij de nul.
Niet 0-1, maar 1-0
Dat SVA na twintig minuten op voorsprong kwam, was dan ook volstrekt tegen de verhouding in. Maar met een aanvaller als Gianluca Locatelli kan er altijd wat gebeuren. Een discutabele indirecte vrije trap was aan de linksbuiten besteed. Zo stond het opeens 1-0 voor de thuisploeg.
‘Gewoon doorgaan, we tikken ze helemaal weg’, klonk het na de tegentreffer vanaf de bank van IVV. De spelers pikten de woorden van hun – vocaal nogal aanwezige – trainers snel op. Vijf minuten later was de stand na een knappe aanval alweer gelijk.
De laatste twintig minuten van helft één verliepen vervolgens precies hetzelfde als de eerste. Bij een gelijke stand was IVV beter, maar wist het dat niet te vertalen in een voorsprong. ‘Zo, ze hebben genoeg te bepraten in de kleedkamer’, merkte een trouwe SVA-supporter op toen de kleedkamers opgezocht werden. En inderdaad, er was werk aan de winkel voor Beukman en zijn staf.
Wereldgoal
Rustig inkomen zat er in de tweede helft niet bij. Een wereldgoal van IVV-back Jeffrey Gits bracht het Assendelftse complex in vervoering. Van een meter of twintig, vanuit de stuit en op de buitenkant van de wreef. Zoals het op de training heel af en toe eens lukt. En nu dus ook voor het echie: 1-2 voor IVV.
De voorsprong deed de gasten gek genoeg geen goed. De rust die er vijftig minuten lang was, verdween beetje bij beetje uit het elftal. Bovendien kreeg SVA er door in de rust gedane omzettingen wat meer vat op. Het was nog steeds tegen de verhouding in, maar daarom niet geheel onverwachts dat na een uur de 2-2 viel.
Invaller Sonny van Zweden legde de bal knap achter de IVV-verdediging. Daar dook Sebbe Davids op. De spits en aanvoerder van SVA bleef koel en bracht beide partijen weer in evenwicht. SVA overleefde vervolgens een scrimmage van jewelste en kreeg richting de slotfase de geest.
Meer dan een punt…?
Een puntje leek in de rust het maximaal haalbare, maar opeens leek er nu meer mogelijk. Met het inbrengen van een extra aanvaller werd Davids naar het middenveld gedirigeerd. Maar doordat hij vanaf de tien-positie toch veel naar zijn oorspronkelijke plek trok, was het vaak één op één tussen de voorsten van SVA en de defensie van IVV. Pompen maar, werd steeds vaker het devies.
De periode van hoop werd bot onderbroken door het plotseling uitvallen Thijs Hesp, de steunpilaar achterin. Het slotoffensief kwam er daardoor niet van de thuisploeg, maar van de gasten. Met nog vijf minuten op de klok begon de ploeg van Johan Rutz weer naar voren te drukken.
En dat dat offensief geen doelpunt opleverde, mag een wonder heten. Twee keer kwamen de IVV’ers bijzonder dichtbij. In de blessuretijd werd een bal van de lijn gehaald door Noah Bruins en een penalty gestopt door goalie Thierry Zeb Gulien.
Na 94 minuten was Gulien daarom de grote held. Met zijn voeten haalde het jonkie de strafschop uit z’n doel en redde hij een punt voor zijn ploeg. Een punt dat SVA niet per se dichterbij de subtop brengt, maar daar maalde even niemand meer om. En terecht.
‘Vorig jaar nog A-junior’
Beukman was na afloop trots op zijn keeper:
‘Hij was vorig jaar nog A-junior en heeft pas drie wedstrijden bij ons gekeept. Als een tijger. We hebben tegenwoordig een videosysteem, dus hij kan hem dertig keer terugkijken. Dat gaat hij ook zeker doen! Hij haalde hem er miraculeus uit.’
Hij meldt realistisch:
‘Echt verdienen deden we dit puntje niet. Ik vond IVV gewoon echt heel goed. We wisten van tevoren dat ze sterk zouden zijn en hadden ook een paar spelers uitgelicht. Je moet het dan compact houden, maar we hadden moeite. De ruimtes waren soms net even te groot.’
En weer trots:
‘In de tweede helft hadden we het iets anders neergezet. Om iets meer druk te geven. Daardoor kregen we echt wel controle, vond ik. Ik zei op de bank op een gegeven moment dat hij toen ook nog onze kant op zou kunnen vallen. Hij viel net niet. En dan die penalty… Geweldig dat de keeper hem pakt!’
Door: Hugo Heinen.