Toen je vacantie nog met een c schreef, buitenlandse reizen voor bijna niemand waren weggelegd en de fiets het belangrijkste vervoermiddel was, gingen Zaankanters vooral in eigen provincie op vakantie.
Wijk aan Zee, Bakkum en Egmond waren populaire bestemmingen. Je vierde vakantie in een tent of huisje op kampeerterreinen of het strand (of in de ‘vacantiekolonies’).
De afgelopen dagen zeven ansichtkaarten op De Orkaan van de ‘Zaanse Noordzeekust’, uit familiealbum van Orkaanredacteur Piet Bakker. De oudste kaart is uit 1908. Vandaag de laatste.
Strandhuisjes
Deze kaart komt uit Egmond aan Zee. Daar zijn alle zeven voorgaande artikelen ook geschreven, in een strandhuisje. De familietraditie van Egmondse strandvacanties begon ruim 110 jaar geleden met mijn opa Gerrit, intussen zijn er vijf generaties met zand tussen hun tenen. Deze foto is van afgelopen donderdag, windkracht 5 in Egmond, een verlaten strand (de foto is digitaal een beetje ouder gemaakt).
Hier alle Zaanse kust-vacanties. De artikelen werden tot dusver samen zo’n 12.000 keer gelezen, veel mensen hadden mooie herinneringen aan eigen vakanties in de duinen waar het bedrijf waar hun vader werkte een huisje had, of slechte herinneringen aan de vacantiekolonie. Er kwamen verzoeken om nog meer foto’s (Bakkum, Bergen, andere vakantiekolonies), maar helaas, zo vaak ging mijn opa vroeger niet op vacantie. Meer dan zeven foto’s zaten er niet in het familiealbum (nu dus acht).
Ook onze familie reeds 5 generaties op het strand van Egmond aan Zee. Het leven op het strand geeft een bepaalde vibe die moeilijk uit te leggen valt. Daar groei je mee op en is voor buitenstaanders soms moeilijk te begrijpen. Elke dag op je blote voeten. Als mijn vader vroeger over een vakantie naar het buitenland begon waren wij thuis al in de zenuwen want dan konden we niet op strand zijn. Veel families op de Noord die ook generatie op generatie hier komen. Uiteindelijk zijn wij hier allemaal kinderen van het strand.
Mijn opa en oma Rem hadden ook een huisje op het strand Egmond.
Ieder jaar weer opbouwen en afbreken, dat was altijd weer een flinke klus.
Heel lang geleden diverse jaren als kleine jongen vakantie gehouden of een weekendje logeren bij oma, mooier is er niet voor kinderen.
Een of twee waterkranen om de melkbus te vullen, geen stroom maar een olielamp.
Wat een avontuur bij storm en springvloed, dat was altijd spannend, helemaal voor de tentkampeerders.
Mooie tijd !