Toen je vacantie nog met een c schreef, buitenlandse reizen voor bijna niemand waren weggelegd en de fiets het belangrijkste vervoermiddel was, gingen Zaankanters vooral in eigen provincie op vakantie.
Wijk aan Zee, Bakkum en Egmond waren populaire bestemmingen. En dat zijn ze nog steeds. Waarom naar Aruba, Thailand of Kreta als de mooiste stranden ter wereld om de hoek zijn?
Vakantie betekende vroeger vooral vakantie in een tent of huisje – of in een merkwaardige mengvorm: het tenthuisje. Behalve op kampeerterreinen in de duinen werd ook op het strand van Egmond en Wijk aan Zee gekampeerd. In Egmond waren er ook ‘vacantiekolonies’ waar bleekneusjes uit de grote stad op krachten konden komen.
De komende dagen ansichtkaarten op De Orkaan van de ‘Zaanse Noordzeekust’. Ze komen uit het familiealbum van Orkaanredacteur Piet Bakker. De oudste ansichtkaarten dateren uit het begin van de vorige eeuw.
Kerdijk
Vandaag Koloniehuis ‘Kerdijk’ in Egmond aan Zee. Mijn opa Gerrit Groot stuurde die op naar de familie C. Bak in Krommeniedijk. De kaart was een uitgave van P. Jonker en Zoon in Egmond aan Zee.
Hier alle Zaanse kust-vacanties.
mijn vader zat er in 1935 heeft toen nog een vork en lepel gekregen ivm met het 100000 kind wat er toen was in zijn groep
Mijn is Theo B. Uit Krommenie ben ik ,met een smoes, naar Egmond ontvoerd. In een grote zaal werd ik achtergelaten: herinneringen buiten slapen, in bed geplast en dus geen snoep. Schop tegen mijn schenen van een non. Ik heb het gevoel dat die deuk er nog in zit. Maar,,, mijn vraag is: elke dag als we speelden in het zand werden we opgeroepen om een prik te halen. In je vinger. Wat is dat voor rotzooi geweest: ik heb na die pril 65 jaar moeten lijnen, kan iemand mij dat vertellen.
Eigenlijk kun je de conclusie trekken dat overal waar mensen ongecontroleerde macht hebben over andere mensen het fout gaat, goede bedoelingen of niet.
Wat een leuk idee deze topic met de oude ansichtskaarten en de opvallend vele en héél spontane herinneringen van mensen uit hun jeugd ... ook de verhalen van hun thuissituaties en het beroep of bedrijf waarbij hun vaders werkten.
Met de steeds weer terugkerende tekst: "ik heb er óók gezeten" gaat het waarschijnlijk eerder om een Noord-Hollandse of Zaanse uitdrukking? Of, voor de toen nog kleine kinderen meer richting "ik heb er in een soort van gevangenis gezeten", gezien de traumatische reacties van meerdere reageerders. Een kijkje in de pedagogische denkwijze van toen.
Ik zou schrijven "ik ben er óók ooit geweest", maar ik ben dus geen Noord-Hollander van oorsprong.
1962, Zeezicht. Als Amsterdamse bleekneus daar 6 weken gezeten. Twee keer per week naar buiten. (november) Met mijn verjaardag mochten mijn ouders een half uur op bezoek zonder cadeautje. Eten beroerd, verder was het goed te doen. Kwam met mazelen en 43 koorts terug. Nog dunner en bleker dan ik heen ging. Maar de bedoeling was heel idealistisch.
Ik was de afgelopen dagen van 21-23 februari 2023 in Egmond aan Zee samen met mijn man, dochter en kleindochter. Ik was benieuwd of het gebouw Kerdijk er nog stond en ben op zoek gegaan en ook gevonden mede door de torentjes op het dak welke ik mij nog goed kan herinneren. Het huis is nu een appartementen complex geworden.
De rest van de herinneringen zijn voor mij negatief geweest. Ik werd op een trein gezet en een onbekende vrouw heeft mij ergens opgepikt. Pff 6 weken weg van huis in 1960 ik was toen 6 jaar, ben nu 70. Vooral de heimwee die ik had naar thuis was erg. Meisjes en jongens sliepen apart in een ongezellige grote slaapzaal. Iedere dag naar de zee lopen en dagelijks die smerige levertraan. Ik heb een keer voor straf een hele middag alleen in die grote eetzaal gezeten met een bord spruiten voor mijn neus die er toen niet ingingen en alle andere kinderen gingen naar het strand. Na 4 weken kwamen mijn ouders mij opzoeken op een zondag ik was oh zo blij ze te zien, maar wat een drama toen ze weggingen mocht ik niet mee, ze hadden beter niet kunnen komen..... Op het laatst was er een soort feestdag en er was 1 persoon/zuster die een hele mooie jurk aan had met een wijde rok met allemaal zakjes erin waar kleine kadootjes inzaten. Geen idee meer wat ik heb gekregen toen. Ik heb altijd geroepen als ik later kinderen krijg, zal ik ze nooit naar een koloniehuis doen. Mijn ouders hadden vast het beste mij mij voor, maar het werkte averechts! Ik was na 6 weken verblijf helemaal niets aangekomen!! Ik heb nog een ansichtkaart uit die tijd en een foto waar ikzelf op sta in de woonkamer. Jammer dat je geen foto's kan toevoegen. Mijn broer heeft in Zwartendijk gezeten en hij heeft het er wel fijn gehad dus dat kon ook.
Wij zaten in kerdijk in Egmond aan zee
Gr. Carin
Ik ben ook een bleekneusje moest aankomen.
Ik heb met mijn zussen een hele fijne tijd door gebracht. Wij zaten er van 1970 t/m half 1972 zou graag nog contact willen hebben met andere bleekneusjes en of leiding.
Directrice was mevr. Baas
Leidster juf emke, juf Aarts en juf van Eijk.
Ik ben toen verliefd geworden op de zee, en op egmond. Ik denk dat je rond de 70 jaren niet kunt vergelijken met de jaren er voor.
Onze tijd was fantastisch. Gr. Carin uit het mooie twente....
hoi, io ben Franklin, ik heb in juli 1970 daar 7 weken gezeten samen met mijn 2 broertjes en 1 zusje.
Het was niet streng daar, alleen ik had erg veel heimwee naar huis. ik was net in masrt in Nederland gekomen en mijn moeder was ziek en daarom gingen we daar naar toe,.
Kan jij iets van herrineren? Ik wil graag weten of het Sint Joseph kolonie huis was.
Hallo Yvonne,
ook ik ben daar in 1960 of "61 geweest. Kerdijk was ook het tehuis waar ik zat. Thuis werd je in die tijd bij ons in het arbeidersgezin - in tegenstelling tot nu- niets verteld. Op een maandag ochtend werd ik door mijn moeder achter op de fiets , met een koffer aan het stuur, naar de bus gebracht. Ondanks de verschrikkelijke heimwee en het eten ( wat anders smaakte dan de pot thuis) en niet te vergeten strenge regels kijk ik er goed op terug. Twee aardige leidsters ( juf Witvoet ?) en..
( ik heb nog een groepsfoto waar ook zij bij op staan) hebben het verblijf van 6 weken aangenaam gemaakt. s'nachts met een zaalwacht slapen en de handen boven de dekens. s'morgens nat wakker worden. Heb nog veel meer te vertellen maar wat zou een reünie toch prachtig zijn. Hoop over een paar maand 71 jaar te mogen worden. Al met al een 60 jaar terug en denk er nog vaak aan
Kerdijk, november/ december 1956. Uit mijn herinneringen: levertraan, brood met alleen stroop, roulerende plek aan de ontbijttafel voor een overgebleven plakje witbrood van de directrice (te trots voor). Koolraap, knipbeurt met kap op het hoofd, jattende medebewoners en ga zo maar door. Maar ook strandwandelingen,
‘s middags slapen in een draaiende overkapping, schotsje lopen op een bevroren zee en op 6 december weer naar Groningen.
Zwartendijk 1970
6 jaar oud,vanuit Amsterdam 3 maanden lang ronduit horror.
1973, 10 jaar oud. Eveneens horror, negen maanden lang. Geen kind mag in een tehuis zitten, daar hadden de toenmalige "hulpverleners" lak aan. Het zou mijn laatste van vier kindertehuizen worden. Sindsdien is er iets kapot in mij dat niet te lijmen valt.
Ik heb er 6 weken gezeten vanwege eczeem. Was 8 jaar en mocht ook 's nachts niet uit bed om naar de wc te gaan. Heb toen in mijn broek gepoept en moest dit zelf schoonmaken. Ik werd ook nog bij mijn achternaam genoemd. Inderdaad altijd vieze pap eten met vel en klonten. Als je in de wekelijkse brief aan je ouders deze vervelende dingen schreef, moest je een nieuwe brief schrijven die wel positief was. Ik had van mijn opa en oma een mooie pen gekregen; deze werd ingepikt. Hele slechte herinneringen aan.
Ook ik heb op Kerdijk gezeten, maar liefst 9 maanden. Kijk er gelukkig gevoelloos op terug.
Ik was daar ook 6 weken, moest aankomen. Het ergste was de gorte pap. Ik ril er nog van. Maar wel de zee dat vond ik geweldig
Egmond aan Zee, huize Zeezicht, nare herinneringen, moest 's-nachts plassen maar dat mocht niet, dus heb ik heb buiten mijn bed gedaan. Straf de hele dag zonder hemd of onderbroek op de gang gestaan, zeer vernederend. Eten als je iets niet vond kreeg geen ander eten als dat. Ik moest naar de vakantie kolonie om aan te sterken, kwam met minder kilo's uit Huize Zeezicht als dat ik werd opgenomen. Verder denk niet graag meer aan deze tijd, ik vond het een strafkamp waarbij wij kinderen voor oud vuil werden behandeld, tijd juni-juli 1956, Bert Garagoski
Misschien een leuk onderwerp voor een artikel over de “ beruchte” kindervacantie kolonies?
ik ben er in 1942 6 weken geweest.
met de bus van uit haarlem.
het laatste stuk lopen de bus kon niet verder van wegen sneeuwhopen.
heb het niet leuk gevonden.
was 1 ons aangekomen.
ik heb nog een foto van de deelnemers.
Hebben jullie ook foto's van vakantie kolonie mooi Gaasterlan? Ik heb daar 6 weken gezeten maar weet echt niet meer hoe het er uit ziet,
Alvast bedankt Rita Harren bonenkamp
Als Amsterdams-bleekneusje ben ik daar op 3,4en 5jarige leeftijd zomers ook geweest heb er ook geen fijne tijd gehad als je echt iets niet verdroeg er ziek van werd kreeg je het in je gezicht gesmeerd het is jaren een trauma voor mij geweest.
Héle nare flashback, nu ik opeens de naam Kerdijk langs zie komen.
Moest daar 3 opeenvolgende zomervakanties van 6 weken heen ivm exceem en astma ( genezende werking zee_water en lucht).
Genadeloos beleid voor de jonge kinderen. Heimwee, huilen, verdrietig .nooit van gehoordbeleid en wordt niét getolereerd of getroost.
1 x per week schoon ondergoed, in je broek geplast op maandag...gewoon aanhouden...de verdere week. Nachstraf, bed uit en de hele nacht op de betonnen vloer van de wasruimte zitten.
Postelein kooklucht (ranzig dus)....brengt altijd deze herinneringen weer direct op mijn netvlies.
Maar, als op zondag het bezoek mocht komen, dan hadden we opeens een totale omschakeling in de houding van de medewerksters aldaar.
Alle cadeautjes én etenswaren werden door de leiding aangepakt om later
Over allemaal verdeeld te worden..ja, mijn hoela! 1 persoon nam een keer een hele kist sinaasappels mee, om te verdelen aldaar. Dus niet, geen sinaasappel gekregen en velen met mij mij óók dus niet.
De leiding spitten de zondagsgeschenken door voor:
Zichzelf uiteraard en hun "lievelingskindjes", waar ik dus niét bij hoorde!
Heb later voor mijzelf het hoofdstuk KERDIJK maar geplaatst onder jeugdtrauma. Laag cement erover en nóóit meer aan denken.
Dagje strand, super, maar nóóit naar Egmond aan Zee.
Mijn moeder heeft in zwartedijk gezeten
Ze had het er vaak over veel havermout eten om aan te sterken
Zij zat er na de oorlog
Ze is in 2015 overleden
Hier ook geweest (9 maanden+)met mijn tweelingzus en 1 jaar jongere zusje 72-73 leuke herinneren maar ook minderen!!
9 maanden?!
zonder bezoek, dat is toch onmenselijk, maar je vond het leuk, bijzonder.
Ik kan dat ben daar ook geweest om aan te sterken .zal wel geholpen hebben , weet alleen dat toen de zee bevroren was toen die tijd en het eten niet echt lekker vond.
Is nu niets meer van te zien dat ik aan moest sterken.
Ook ik ben 6 weken in Zwartendijk geweest, om zogenaamd aan te sterken. Heb er alleen slechte herinneringen aan ober gehouden, strenge begeleiding, vies eten en elke dag verplicht rusten na het middageten. Als klap op de vuurpijl is bovendien mijn postzegelverzameling gestolen, de leiding vond het niet nodig daar actie op te nemen.
Wat was ik blij om weer naar huis te gaan.
Ik denk dat veel kinderen het eng vinden in dit spookhuis. Ik ken t uit m'n jeugd,ik logeerde bij tante Lien Zwart en kinderen liepen elke dag in rijen door de prins hendrikstr.
Heb het "genoegen" gehad om 6 weken in Zwartendijk te verblijven: havermoutpap met dikke klonten, levertraan....... maar ook lange strandwandelingen, begeleid door een juf en een zwarte bouvier. Het was in de winter van 1950/51.bepaald niet de vrolijkste weken in mijn jeugdjaren. Maar, ik was na dit verblijf een stuk aangekomen en niet meer zo nerveus: volgens de schoolarts dus.
Herkenbaar en wat heb ik een heimwee gehad. 7 of 8 jaar was ik in 1961 En wat was het streng. Jongens en meisjes strikt gescheiden. Jongens moesten met hun handen boven de dekens slapen want stel je voor dat je.met je handjes aan het kleine piemeltje zat waarvan je amper wist dat die er niet alleen voor het plassen was. Ik kreeg eten wat ik thuis nooit at en toch moest het bord leeg. en nu ruim 60 jaar later kijk ik er, ondanks dat er gecensureerde brieven naar huis gingen ,toch met veel plezier op terug.
Mijn moeder en haar zuster moesten na de oorlog hier naar toe om aan te sterken, m'n moeder vond het vreselijk. Ze hebben daar 6 weken gezeten.
vreselijke nonnen werd in een kast opgesloten omdat ik in mijn bed plaste 6 jaar was ik in 1951 6 weken moest ik blijven ..en na het eten een schep levertraan .ria rietmeijer-bodaar
Vakantiekolonie Egmond aan den Hoef is momentaal in bezit van fam. Belleman
Van half januari tot eind februari 1962 heb ik in Kerkdijk, Egmond aan Zee, vertoefd. Wat ik mij daarvan herinner is elke morgen een lepel levertraan, jakkie, en dat je smiddags (ik was net 10 jaar geworden) moest rusten. Mijn baby broertje overleed in die tijd, maar ik mocht niet naar huis. In die periode was er ook een zware storm, waarbij grote delen van de duinen waren weggeslagen. De herinneringen zijn dus niet bepaald positief. Denk dat er weinig kinderen van toen zijn, die er met blijdschap op terugkijken.
Beste Els,
Ik was nog jong en astmatische bronchites en mijn ouders stuurde mij met de trein naar Egmond aan Zee. Ik kan mij ook beetje herinneren dat wij in een grote zaal sliepen de hoofdzuster had haar kamertje ernaast die kon je zien. Met zusters gingen de jongens en meisjes samen `s middags wandelen in de duinen en langs de zee, ook weet ik nog dat er toen een grote vis (dacht walvis) was aangespoeld die al aan rotten was. Ook waren ze erg streng en soms ruik ik nog het eten wat wij daar kregen. Misschien dat er nog meer mensen zijn die er in die tijd zijn geweest, het zal ook ongeveer in 1962/1964 zijn geweest.
Ik was in de Kerdijk in February 1943 voor 6 weken. We kregen kabeljouw te eten en ik vond dat wel lekker, Vaak in het bad met 10 of 12 andere jongens, Ik was toen 8 jaar oud. De bezorging was goed maar ik werd echt niet dikker, wel rusten en in de middag buiten slapen onder een dikke deken. Helemaal geen school op Kerdijk.