Het Rijksmonument De Kogge aan het Zuideinde 83 staat volledig leeg. De parkeerplaats is verlaten, en de vorige huurder, United Homes, bevestigt dat zij niet meer in het pand zitten, al zouden ze volgens eigen zeggen ‘officieel nog wel huren’. Terugkeren doen ze niet.

Op zoek naar duidelijkheid namen we contact op met de eigenaar, De Kogge Ontwikkeling BV uit Schagen. 

Maar daar werd het verhaal alleen maar waziger. Eigenaar meneer Schouten bevestigt dat het pand leegstaat, maar ontkent dat er sprake is van enige ‘ontwikkeling’. Volgens hem is het ‘gewoon een pand’. Hij zegt dat De Kogge inmiddels verkocht is, maar zou niet weten aan wie: 

‘Wat die mensen ermee gaan doen, ik heb geen idee. Ik ken die mensen niet eens.’ 

Wanneer we nog eens vragen of het gebouw dus niet meer van hem is reageert hij tegenstrijdig: ‘Nog wel.’ Op verdere vragen wil hij niet ingaan: 

‘Wat ermee gaat gebeuren moeten jullie maar gewoon afwachten.’

De lege parkeerplaats

Van weeshuis tot pension

De Kogge heeft een lange en wisselende geschiedenis. Het werd in 1860 gebouwd als diaconiehuis van de Nederlands Hervormde Gemeente en fungeerde als weeshuis en later als “Rusthuis De Kogge”. In 1969 werd het omgebouwd tot een zorginstelling voor ouderen. Daarna werd het een Hotel-Café-Restaurant, tot het in 1998 in gebruik werd genomen als opvangcentrum. De afgelopen jaren diende het pand vooral als pension voor Oost-Europese arbeidskrachten.

Terug bij af?

In 2017 leek het monument een nieuwe toekomst te krijgen. Een nieuwe eigenaar zou het pand renoveren en een andere bestemming geven. Maar van die plannen kwam weinig terecht. In plaats daarvan werd De Kogge opnieuw gebruikt als onderkomen voor arbeidsmigranten. In 2019 werd hiervoor zelfs een horeca-exploitatievergunning afgegeven, waarmee de tijdelijke situatie feitelijk permanent werd.

Nu, in februari 2025, lijkt het gebouw in een nieuwe, onduidelijke fase te zijn beland. Wie de mysterieuze koper is en wat de toekomstplannen zijn, blijft voorlopig een raadsel.

Door: Merel Kan, met gebruik van Orkaan-archief en gesprekken met huurder en eigenaar. foto’s Michel Schermer.