Blog 5

Magazijndag

Vandaag is de eerste echte werkdag. De ochtend begint met een coronatest. Gelukkig zijn we allemaal negatief. Vervolgens krijgen we in het vrijwilligershuis een briefing over het programma van deze week. De komende dagen delen we gezonde lunches en pakketten vol groenten en fruit uit, die we zelf gaan samenstellen. Op zaterdag doen we een activiteit met de zeventig vrijwilligers uit het kamp die ons helpen met uitdelen. Vandaag is magazijndag. We gaan dus nog niet het kamp in.

Because We Carry heeft twee magazijnen, één voor de directe distributies en één voor de voorraad en het samenstellen van pakketten voor o.a. zwangere en net bevallen vrouwen.

Vandaag laden we met z’n vieren dozen met kinderwagens uit en zetten die in elkaar. Afgelopen weken hebben alle mensen met kinderen onder de vier jaar een kinderwagen of buggy gekregen. Maar nog steeds komt er elke week wel een bootje aan, vorige week nog met 25 mensen waarvan vier onder de vier jaar. Zij krijgen dus nog een kinderwagen. 

Morgenochtend doen we wat voorbereidingen voor een nieuwe distributie: winterkleding, want op deze winderige plek op het eiland is het nu al fris ’s avonds, en er moet nog veel uitgezocht worden op maat. Daarna zullen we voor het eerst het kamp in gaan. (6 september 2021)

Blog 6 

De eerste dag in het kamp

De dagen beginnen hier vroeg, om zeven uur staan we op en om half negen start ons werk.

In de ochtend doen we weer zwaar fysiek werk in beide magazijnen. We sorteren sneeuwlaarzen en winterjassen. Een deel van de spullen die niet in het kamp uitgedeeld kunnen worden omdat er te weinig van is voor iedereen, brengen we naar een Griekse organisatie. Die brengt de spullen weer naar een schiereiland ten noorden van Athene waar veel gedupeerden wonen van de bosbranden, mensen die alles zijn kwijtgeraakt. Zo komen de spullen goed terecht en helpen we elkaar.

’s Middags gaan we voor het eerst het kamp in. Het kamp doet denken aan een gevangenis: hek, prikkeldraad en een muur eromheen. In het kamp wonen momenteel nog 3500 mensen, waaronder meer dan duizend kinderen. Veel mensen zijn doorgestuurd naar Athene. Het kamp is een plek met veel wind en stof. Hele families wonen in een tent of een soort container. 200 mensen per dag mogen het kamp verlaten, dus als ‘bewoner’ ben je eens per drie of vier weken aan de beurt.

We lopen zo naar binnen waar ik eigenlijk controles had verwacht. Overal is politie aanwezig, maar soms zijn die relaxt, wordt ons verteld. Vandaag is blijkbaar zo’n dag. 

Het kamp ziet er in vergelijking met anderhalf jaar geleden beter georganiseerd uit. Because We Carry heeft een mooie trailer van waaruit ze hun werkzaamheden doen. Er is ook een prachtige ruimte voor workshops voor zwangere vrouwen.

We ontmoeten het vrijwilligersteam: vijftien voornamelijk Afghaanse dames. Met hen stellen we lunches samen en delen ze uit aan zwangere en vrouwen met baby’s. De twee meiden met wie ik uitdeel, zijn beide negentien en wonen respectievelijk zeven maanden en één jaar en acht maanden in het kamp. De vorige keer dat ik op Lesbos was, was het ene meisje er dus al….

Van 2 tot 13 september is de Zaanse Truus Vegter vrijwilliger in het vluchtelingenkamp op Lesbos. De Nederlandse stichting ‘Because We Carry’ steunt moeders, kinderen en zwangere vrouwen met voedsel, babypakketten en producten. 

De Orkaan probeert een dagelijkse update van Truus’ ervaringen te plaatsen. Volg haar hier. En doneren kan hier.