Blog 1 – 1 september 2021

Het is raar. Hoe dichterbij Lesbos komt, hoe meer ik ga nadenken. Ik ben vooral een doener, denk meestal pas achteraf. Gek genoeg word ik nu door reacties van anderen aan het denken gezet. ‘Dat je dat durft!’, ‘Ik zou het niet kunnen’, ‘Ik denk dat die beelden me altijd zouden achtervolgen’. Ineens word ik zenuwachtig.

Tot een paar dagen geleden vond ik het heel normaal om te gaan. Ik ga gewoon en ik doe. Nu blijkt opeens dat het bijzonder is, althans, dat anderen het bijzonder vinden. En ik wil niet bijzonder zijn. Ik wil gewoon de verbinding zoeken met mensen zoals jij en ik, die de pech hebben dat ze alles kwijt zijn behalve hetgeen ze dragen. In materiële zin dan. Het blijven mensen met herinneringen, verhalen, talenten, kinderen, liefde en trots.

Dat is waarom Because We Carry waarvoor ik naar Lesbos ga me zo aanspreekt. De echte oplossing ligt buiten onze macht, die is politiek. Maar ik ga, met de mindset dat ik niet kom met een oplossing, maar dat ik er ben en iets doe, omdat niets doen geen optie is. Nog één nachtje slapen…Van 2 tot 13 september is de Zaanse Truus Vegter vrijwilliger in het vluchtelingenkamp op Lesbos. De Nederlandse stichting Because We Carry steunt moeders, kinderen en zwangere vrouwen met voedsel, babypakketten en producten.

De Orkaan probeert een dagelijkse update van Truus’ ervaringen te plaatsen. Volg haar hier. En doneren kan hier.

De foto boven is van Anjo Kan. Genomen op Lesbos in 2015.