Tag: merel kan

Merel Kan: Wreed

Als ik het licht in de keuken aanknip kijken we elkaar recht in de ogen: hij zit versteend met een stukje stokbrood in zijn pootjes, het haar in een verward soort elviskuif. Zijn mollige lijf doet me denken aan dat van mijn kater.  De kater, mijn moordmachine.  De afgelopen maand heeft hij al drie muizen […]

Merel Kan: Denk niet wit, denk niet zwart

Geduldig vertelde ik mijn zoon en dochter dat er soms een overtrekkende beweging nodig is om in het midden uit te komen: ‘Kijk naar de Dolle Mina’s: vrouwen met haar op de tanden, okselhaar tot op de heupen en schaamhaar tot op de grond! Zij hebben de weg vrijgemaakt voor mijn carrière!’* Hoewel ik het […]

Merel Kan: Pump up the Jam

In de bokshandschoenen vormen mijn bezwete handen zich tot knuistjes om de boom tot gort te slaan. Drillmaster Diny begint te tellen, maar het zwabberende geaai waarmee ik de stam kietel kan haar goedkeuring niet wegdragen: ‘Neem iemand in gedachte waar je een bloedhekel aan hebt!’  Diny is een dame om serieus te nemen. Ik […]

Merel Kan: Vuurwerk

De rij voor de kassa bij Dirk is lang, maar dat is de laatste maanden meer regel dan uitzondering. Door de karretjesplicht lijkt het erger dan het is.  De man achter me is getekend met borsten, wallen en een buik. Zijn mondkapje ziet eruit als een luier die gisteren al verschoond had moeten worden, en […]

Merel Kan: Hooggeëerd publiek

Het Zaantheater is meerdere jaren uitgeroepen tot het meest gastvrije theater van ons land, volgens mij door de ANWB, en dat begin ik steeds meer te begrijpen. Afgelopen maandag mocht ik, in het Zaantheater, voor de vijfde keer De Grote Zaanse Geschiedenisquiz presenteren. Dat is heerlijk om te doen, al heb je te maken met […]

De Grote Zaanse Geschiedenis Quiz giet oan!

Op zijn Zaans: het gaat door! Zojuist ontvingen we mail van het gemeentearchief waarin gemeld wordt dat de quiz der quizzen* gespeeld zal worden. Wij plaatsen het bericht 1:1 Grote Zaanse Geschiedenis Quiz maandag live volgen vanuit huis Het Zaantheater heeft alle voorstellingen de komende 3 weken afgelast, maar het goede nieuws is: de Grote […]

Merel Kan: Ezel

Het viaduct komt in zicht en alles ziet er rustig uit. ‘Het is een keuze’ fluister ik, ‘het hoeft van niemand’. Maar ik weet al dat het wel moet. Van mij. De snorfiets gaat niet harder dan achtentwintig, maar toch probeert mijn rechterhand er nog wat gas bij te draaien. Kort geleden kreeg ik een […]

Merel Kan: Slaap zacht

Wat was ik trots op mijn nicht de fotografe Anjo Kan toen ze vijf jaar geleden naar Lesbos ging om het verschil te maken. De omstandigheden waren op zijn zachtst gezegd niet menselijk en de mensen die ze sprak verlangden stuk voor stuk naar rust en vrede. In Zaanstad bleek de opvang van vluchtelingen onder […]

Merel Kan: Lul zonder benen

Hij was mijn ergernis, vijand, angst, jeuk, kriebel in de nek, pispaal, frustratie en stiekeme liefde, mijn Amsterdam. En de laatste dertig jaar ben ik nooit over de drempel van onze hoofdstad gekomen zonder aan hem te denken. In elke rolstoel meende ik hem te herkennen, maar hij was het nooit. In 2012 schreef ik […]

Merel Kan: Kermit

‘Echt! Wij zijn echt een neerlandici!’ Mijn vriendin lachte haar grote voortanden bloot, en ik stond er vol zelfvertrouwen naast. ‘Je bent neerlandica, bedoel je? En zij ook?’ De gespierde deurman schoof ons opzij om wat jasjes/dasjes door te laten. We probeerden binnen te komen bij een studentenfeest aan de Warmoesstraat in Amsterdam, maar we […]

Merel Kan: Woke

Adidasgympies, spijkerbroek, een smetteloos wit overhemd en daarboven een fris hoofd met dik donkerbruin haar. Hij houdt de wacht bij de ingang van strandpaviljoen Nautilus in Egmond aan Zee, zit naast een tafeltje met daarop een ijskoeler met een fles Spa Rood, een Corona-registerlijst, en in zijn hand heeft hij een pompje desinfecterende handgel. ‘Jij […]

Merel Kan: Amateur

De sfeer in het theatertje van het roze kasteel is behoorlijk bedrukt wanneer Alfred J. Kwak ‘Ik ben vandaag zo vrolijk’ inzet. ‘Ammmateurrrrrrrr!’ De opengesperde neusgaten van Herman van Veen staren me aan. Dat wil zeggen, ik kijk er recht in. Donkere holen, trillende haren en iets dieper glinstert wat vocht. ‘Ik werk niet met […]

Heb je nieuws voor ons?
Tip de redactie!