Tag: merel kan
Merel Kan: Hé! Wat doe jij nou?
Ppfff… was de eerste reactie op ‘de spannende campagne promo’ van Maikel Kat. De eerste hoorbare reactie dan, in mijn lijf gebeurde van alles en niks daarvan was positief. Kat doet met Code Oranje mee aan de Provinciale Staten Verkiezingen. Code Oranje is een partij zonder programma, en die bestaat daardoor uit partijen die visieloos […]
Merel Kan: De apen zijn zuur
Mijn dochter kreeg zojuist een appje van een klasgenoot met daarin de opmerking ‘De apen zijn zuur’. Ze weet dat het niet klopt, maar zoekt naar iets van een bel en een klok en een klepel. Ooit zat ik vijf dagen in de week aan een bureau tegenover collega Esther. Een bazige Zaanse die grossierde […]
Merel Kan: Noga & Paling
Alles leek vanzelfsprekend, en het ‘nu’ bood te veel mogelijkheden. Ik was achttien toen mijn opa overleed, en mijn brein was nog niet ingesteld op het ontvangen van informatie van vroeger. ‘Voor de oorlog rook de Gedempte Gracht naar noga en paling’. Het is een van zijn uitspraken die ik wel heb onthouden. Paling en […]
Column & Opinie
21 januari 2019
Merel Kan: Concurrentie
Toen een nieuwe inwoner in het dorp vroeg waar hij naartoe zou moeten voor zijn boodschappen gaf ik aan dat het niks uitmaakte. Het gehucht achter de ophaalbrug, is gezegend met twee prima supermarkten. ‘Als je moet kiezen?’ drong hij aan. In Oostzaan bestaan er overtuigde Dirk-mensen, en er zijn dorpelingen die zweren bij Appie. […]
Merel Kan: Eenzaam?
‘Gewoon blijven ademen, dan word je vanzelf populair’ zegt ie als ik hem een goed nieuw jaar wens en vraag hoe z’n dagen waren. Hij klinkt niet zuur, alleen maar geamuseerd en wat verbaasd. ‘Het gaat echt niet om je leeftijd,’ reageer ik. Tegelijkertijd bedenk ik dat dat niet helemaal waar is. Wim Blank is […]
Merel Kan: Afdrogen
‘De eerste keer afwassen zonder Ron, was ook zoiets, dat deden we altijd samen, wist je dat?’ Nee, dat wist ik niet. Ik kende Ron Swart omdat hij 112-foto’s maakte die De Orkaan mocht gebruiken. Zijn vrouw spreek ik omdat we weer een serie maken waarin fotografen in tien foto’s een beeld geven van het […]
Merel Kan: Onschuldig spel
Mijn vriendin en ik vermeden elkaars blikken, want dit keer hadden we het goed verpest. Er was melding gedaan bij het bestuur. Het vergrijp liet zich moeilijk omschrijven door de mannen aan de grote tafel in de directiekamer van voetbalclub ZCFC, maar zo ingewikkeld was het in de praktijk niet geweest. We hadden na de […]
Merel Kan: koffie
Een kleine man in een uniform, de benen in een lichte spreidstand, de sportschoolarmen over elkaar, en ik dacht dat ik hem zou moeten kennen, al wist ik niet waarvan. Iemand fluisterde in mijn oor wie het was, maar het lukte me niet deze naam te vereenzelvigen met degene die tegenover mij stond. Onwillekeurig taxeerde […]
Merel Kan: Vuurwerkvrij? Nope.
Piet Bakker stipte het gisteren al aan: Zaanstad heeft iets nieuws. Een bewonersinitiatief waarbij je met je buurt af kan spreken om geen vuurwerk af te steken. Jarenlang woonde ik op de Vinkenstraat in Zaandam. Het was een straat waarin diversiteit een gezicht kreeg. De gebruikers van de omringende kerken, verschilden niet alleen in dag, […]
Column & Opinie
24 november 2018
Merel Kan: Lullig
Afgelopen woensdag mocht ik een lezing verzorgen voor De Brandbel. Dat zijn de reünisten van de brandweer Zaanstreek. Een grote eer, want het gaat om de mensen m/m die vrijwillig of professioneel onze streek probeerden te beschermen tegen brand en ander onheil. Wethouder Klaas Kan heb ik nooit gekend. Zijn zoon Willem/Wim wel. Dat is […]
Merel Kan: Spijt
Afgelopen woensdag bood de premier van Noorwegen excuses aan, voor de manier waarop meisjes en vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog een relatie hadden gehad met een Duitse militair, waren behandeld. In 2012 sprak ik een 85-jarig meisje, en toen schreef ik het volgende: ‘Ze haalden me kaal’. Haar ogen zijn vochtig en ze staan […]
Column & Opinie
19 oktober 2018
