Tag: Anneke van Dok
Anneke van Dok: Kan ik daar wat aan doen?
Deze week lijkt er een van weinig ups en veel downs te worden. Terugkijkend zie ik de beelden van volwassenen die op beschamende wijze worden weggezet. En dat terwijl ze gevlucht zijn van huis en haard. Ik lees ook, tot mijn schande, dat getraumatiseerde kinderen als postzakken van hot naar her worden gesleept en dat […]
Anneke van Dok: Zaanse vriendschap
Toen ik afgelopen vrijdag in het perscentrum Nieuwspoort het eerste exemplaar van mijn nieuwe roman Het wajangspel aan Tineke Netelenbos overhandigde, was dat voor ons beiden een ontroerend moment. We kenden elkaar al zo lang. Al bijna vijftig jaar. Ik ben Zaandamse van geboorte en Tineke kwam in Wormerveer ter wereld. Door Anneke van Dok […]
Anneke van Dok: Wintertijd
Net zo goed als er Covid- en klimaatontkenners bestaan, lopen er misschien nog wel mensen rond die de tijdswisseling negeren. Toen de zomertijd bijna een halve eeuw geleden werd ingevoerd, moest ik als journaliste gaan peilen of de nieuwe maatregel wel zou worden nageleefd. Mij is toen gebleken, dat sommige boeren er een dubbele tijd […]
Anneke van Dok: Alleen lagere school (en 75 keer toeteren!)
Voordat je Anneke’s column kan lezen even dit: Over een maand, op 28 november, is het zes jaar geleden dat de eerste column van Anneke op De Orkaan verscheen. Wekelijks levert ze haar dinsdagbijdrage en slechts een enkele keer liet ze verstek gaan. Vandaag verraste ze ons met het feit dat ze gisteren 75 jaar […]
De nieuwe Van Dok: Het Wajangspel
Orkaan-columniste en schrijfster Anneke van Dok brengt volgende maand een nieuw boek uit: Het Wajangspel – Over strapatsen in het Catshuis. Het boek – uitgegeven bij boek•scout – speelt, zoals de titel al aangeeft in politiek kringen: “het spannende samenspel tussen een ambitieuze politicus en zijn spindoctor.” Het is een wereld die Van Dok van […]
Anneke van Dok: Ten halve gekeerd
In de meer dan dertig jaar dat ik bestuurder was, heb ik de portefeuille verkeer nooit beheerd. En dat was maar goed ook, want infrastructuur was niet mijn sterkste kant. Ik heb in de loop der jaren wel ervaren dat beslissingen over infrastructuur bepalend kunnen zijn voor de sociale samenhang en de bereikbaarheid in woongemeenschappen. […]
Column & Opinie
18 oktober 2022
Anneke van Dok: Goede voornemens
Wethouder Natasja Groothuismink (ROSA) heeft gisteren in Madurodam, namens het college van Burgemeester en Wethouders van Zaanstad, de Direct Duidelijk Deal ondertekend. Met die handtekening beloofde ze dat de gemeente Zaanstad heldere taal gaat gebruiken, waardoor de burgers besluiten en mededelingen beter zullen begrijpen. Direct Duidelijk is een landelijk netwerk van organisaties die zich bezighouden met overheidscommunicatie. […]
Anneke van Dok: Dierendag
Mijn moeder had een groot hart, maar eerlijk gezegd niet voor dieren. Bij ons thuis was nog geen wandelende tak te bekennen, laat staan een spinnende poes of kwispelende hond. Ik kan me niet herinneren dat wij kinderen er ooit om hebben gevraagd. Bovendien waren er bij ons in de buurt niet veel huisdieren. De […]
Anneke van Dok: Een woestijn van steen…
Van alle dromen die niet door zijn gegaan in Zaanstad, zijn die over de Burcht het meest talrijk en divers. Alle mooie ideeën ten spijt is dit plein nog steeds een woestijn van steen. Geliefd als kermislocatie en nuttig als parkeerterrein. Door Anneke van Dok Ik heb alle mogelijke bestemmingen, die jaar in jaar uit […]
Anneke van Dok: Regeren is vooruitzien…
Het lijkt of we worden overvallen door crisis na crisis. Maar klopt die constatering wel? De kenmerken van een crisis zijn als volgt: er is een noodsituatie die buiten het reguliere proces valt, er is sprake van incomplete en tegenstrijdige informatie en er is te weinig beslissingstijd. Daarvan kun je in de huidige malaise niet […]
Anneke van Dok: Kabouter…
Ik was gisteren blij verrast toen Elfregi in de Grote Club-actie van De Orkaan in het zonnetje werd gezet. Toen scouting nog padvinderij heette, was ik er kabouter. Door Anneke van Dok Ik was zeven jaar en zat in de eerste klas van de Wilhelminaschool. Door mijn tante Rina Plooijer die vrijwilligster was, misschien zelfs […]
