Tag: Anneke van Dok

Anneke van Dok: Domme pech

Tournus, onder de rook van Chalon sur Saone, miste afgelopen week een belangrijke trekpleister. Dit op bevel van de politie, die er sporenonderzoek wilde doen, omdat Inbrekers de middeleeuwse abdij hadden beroofd. Door de koude noorderwind viel het aantal toeristen toch al tegen. Sommigen waren thuisgebleven, anderen zoals ik, moesten het ijs van de auto- […]

Anneke van Dok: Twee minuten stilte voor mijn heldin

Ik dank het feit dat ik besta mede aan moedige mensen. Daarom herdenk ik op de 4e mei in het bijzonder de verzetshelden, die hun leven waagden voor mijn ouders en vele andere jonge mensen, die tijdens de oorlog geen gezinsleven konden of wilden opbouwen.   Ik denk met name aan een vrouw die ik […]

Anneke van Dok: Geen gehoor

Ligt het aan mij of heeft u dat nu ook: je belt iemand, of je stuurt een mailtje en je wordt niet teruggebeld of je krijgt geen antwoord. Mijn mailbox zit vol berichten waarop ik niet zit te wachten, maar het antwoord waarnaar ik smacht komt nooit. Vorige week gebeurde het me weer. Ik belde […]

Anneke van Dok: Goklust

Er zijn mensen, die hun neus ophalen voor een rookmelder. Een aardige, dubbelzinnige uitdrukking voor: gokken dat jouw huis niet getroffen wordt door brand (1 op de 67 huizen per jaar, 1,5%). Je hebt ook waaghalzen, die zonder helm op een supersnel rijwiel stappen. Omdat ze het aantal van 46.000 slachtoffers, dat na een enkelvoudig […]

Boek! De Zaan in stukkies

Meer dan twee jaar deelt Anneke van Dok haar hersenwerk met ons. In haar gepeperde, grappige stukjes geeft ze commentaar op gebeurtenissen in en rond de Zaanstreek. Vanaf eergisteren zijn deze te koop, gebundeld en afgewisseld met hier en daar een vers. Een juweeltje met op de omslag een afbeelding van een krachtig olieverfschilderij van […]

Anneke van Dok: Een huisje is nooit weg

Het beroep van huisjesmelker is niet nieuw. Het bestaat wellicht net zo lang als het oudste beroep, maar nog nooit werd aan woningnood zo grof verdiend als heden ten dage. Na de verkwanseling van de woningvoorraad, die ooit met overheidssubsidies voor woningzoekenden werd opgebouwd, is de spoeling dun geworden. Dus bouwen we tegenwoordig hoissies, die […]

Anneke van Dok: Hoebedoelu?

Ik viel vorige week over het woord dieventaaltje dat in een Orkaanartikel werd gehanteerd om het woord temporiseren af te keuren. Het gebruik van het woord vertragen (van het optreden tegen illegale schuttingen) was inderdaad beter geweest, maar om de burgemeester van Zaanstad in verband te brengen met dieventaal ging me persoonlijk te ver. Door […]

Anneke van Dok: Het crisisteam

Heel Nederland rouwt om Utrecht en denkt aan de slachtoffers. Maar het is heel begrijpelijk dat men ook denkt: Wat te doen als het in mijn stad gebeurt. Mocht zich in de Zaanstreek ooit een aanslag of een ernstige ramp voordoen, waarvan ik natuurlijk hoop dat het niet zal gebeuren, dan veranderen de spelregels van […]

Anneke van Dok: Moeders mooiste

De plaatsen waar ik heb gewoond of gewerkt waren, op Hoorn na, moeders mooiste niet. Ik durf dat nu wel te zeggen, maar toen ik er burgemeester was, riskeerde ik mijn broodwinning liever niet. Een geboren Diemenaar of IJmuidenaar mopperde er op los, maar als iemand van buiten kritiek uitte, kreeg hij de volle laag. […]

Anneke van Dok: Een boterham met tevredenheid

Ik hoorde op de radio dat er een campagne op gang is om zuiniger met voedsel om te gaan. We gooien per jaar 700 miljoen kilo restjes weg. Dat is veertig kilo per Hollander, waarvan een Noord-Koreaan bijna vier maanden moet leven. Nu vermoed ik, dat het ingewikkeld is om onze liflafjes Noord- Korea binnen […]

Anneke van Dok: Regels zijn regels?

Als een Nederlander ergens jeuk van krijgt, dan is dat van het woord handhaving. Hoewel het programma De rijdende rechter de ellendige gevolgen van clandestiene bouwsels liet zien, creëerden de genieters van het leedvermaak nieuwe casussen voor de populaire serie. Door schuttingen te plaatsen, waar het niet mocht en maling te hebben aan de meetlat. […]

Anneke van Dok: Het gras aan de overkant

Dit weekeinde was niet alleen zonnig, maar ook nostalgisch. Geboren en getogen langs de Zaan ontbrak er iets aan de opvoeding van Paul en mij: we hadden het Czaar Peterhuisje nog nooit bezocht. Een soortgelijke omissie, namelijk het voorbij leven aan de molen De Bleeke Dood, die pal naast het ouderlijk huis van mijn echtgenoot […]

Heb je nieuws voor ons?
Tip de redactie!