Orkaner streekdichter Frans Reichardt dicht gevraagd en ongevraagd met rotsvaste onregelmaat de Zaan aan elkaar.
Met zijn woorden begluurt hij buurtcampings, verbindt hij draadjes, baggert hij Bakkers, kleurt hij de regenboog, schildert hij de Waterraaf, kraait hij over krakers, sleutels en katers en is hij rete-inclusief.
Laatst nam hij de trein. Een doodgewone handeling op een zaterdagochtend. En toch toen ook weer, voor hij het wist, het was sterker dan hij, schoot hij in de dichtmodus.
Het resultaat zie je hier:
Zaterdagochtend op station Zaandam zie ik in de trein een oude man met lege ogen de pijn gegraveerd in zijn gerimpeld gelaat hij reist alleen van de mensen om hem heen is er niemand die met hem praat op het plein voor Amsterdam Centraal zie ik hem opnieuw hij wacht op de tram even later stapt hij in schuifelt naar een plek gaat zitten de holle blik naar beneden in de Paleisstraat stap ik uit achter mij is hij met de tram uit mijn leven weggegleden Frans Reichardt 2022
De foto boven is van Rens Kamminga
Mijn overbuurman
houdt met scherpe blik
de buurt goed in de gaten
Zo valt er altijd wat te zien
en altijd wat te praten
Wat hij niet waarneemt, is er niet
toch er is veel meer dan hij ziet
de kaart is niet het gebied
Bij mij in de straat
Woont een man met een strak gelaat
Met meer haar aan zijn kin dan daarboven
Maar nu moeten wij geloven
Dat hij verknocht is aan het spoor
Maar daar heeft hij geen redenen voor
Bij hem staat altijd paraat
Een hybride voertuig, in goed staat.