Onze eigenste streekdichter laat zich niet graag vangen.

Niet in hokjes (wij vinden het een middelbare witte man met een hoop vinkjes waardoor we ietwat met hem in de maag zitten subsidietechnisch, maar hij snapt dat niet) en ook niet in een stukje commitment (hij draait niet als wij dat vragen). Ook verschijnt hij nooit op de redactievergaderingen (dat zou misschien kunnen komen doordat we hem niet uitnodigen).

Onze relatie valt te omschrijven als op en af, en af en op. En toch… hij is de eerste, enigste en echtste streekdichter die we hebben en we doen het er maar mee.

Frans ziet, schrijft en schiet, niet per se in die volgorde. Vandaag richtte hij zijn ganzenveer richting roltrap.

Op en af

wie bij het stadhuis van Zaanstad
de roltrappen ooit in werking zag
kan het gerust koesteren die dag
meestal zijn ze stuk
zelden gaan ze omhoog
en omlaag
met een beetje geluk
burgers met een beperking
kunnen voortaan de gemeente bellen
en om versterking vragen
de burgemeester zal ze dan hoogstpersoonlijk
de roltrappen op en af komen dragen

Frans Reichardt 2024

Intro Merel Kan, het fijne gedicht van onze streekdichter Frans Reichardt. Foto boven: Orkaanarchief