Als de lente in de lucht hangt, wordt Frans onrustig op een fijne manier. Hij voelt een zachte, frisse bries die net iets warmer aanvoelt dan de weken ervoor. De zon krijgt meer kracht, streelt zijn onbedekte hoofdhuid en laat de wereld lichter ogen.
Hij ruikt een zoete geur—een mengeling van pas gemaaid gras, bloesem en aarde die weer tot leven komt. Dat is het moment dat hij zijn pen in het inkt doopt. En natuurlijk delen wij zijn pennenvrucht 🌸:
Lentekriebels
in de lente
wanneer de weergoden
eensgezind besluiten
de zon te laten schijnen
is er nog maar één ding
dat mijn lentekriebels
weet te stuiten
ik haal mijn voet van het pedaal
weiger volgas weg te spuiten
voordat ik het weet
kan ik naar mijn centen fluiten
door schade en schande
leerde ik
in de lente
spelen ook agenten buiten
Frans Reichardt, streekdichter van De Orkaan
Intro Merel Kan, het fijne gedicht van onze streekdichter Frans Reichardt. Foto boven: Orkaanarchief.
Deze past in de Rortterdamse traditie van Dichters/Openers.
(Rien Vroegindeweij, Rikus Waskowsky, Hans Sleutelaar, Cornelis Bastiaan Vaandrager.)