Eindelijk is het weer zo ver, 25 november, sinds 1975 bekend als srefidensi dey. De Onafhankelijkheidsdag van Suriname. Voor veel mensen in Nederland is dit een gekke dag om te vieren, want waarom zou je de onafhankelijkheid van een ander land vieren als je in Nederland woont?
Dat heeft te maken met de donkere en troebele geschiedenis tussen Nederland en haar koloniën. Want deze geschiedenis staat bol van geweld en onderdrukking en juist de onafhankelijkheid is een moment waarbij dit koloniale geweld definitief tot een einde is gebracht. Een moment waar de Surinamers hun eigen lot eindelijk in handen namen en zelf konden beslissen wie en wat zij zijn op het wereldpodium.
Natuurlijk blijft de bijzondere relatie met Nederland bestaan, al is het maar door de warme familiebanden over en weer. 25 november is echter vooral een dag om de vrijheid te vieren, de vrijheid om te zijn wie je wil zijn en de vrijheid om samen een betere en mooiere toekomst te bouwen. Dit gaat niet altijd over rozen, maar het is wel onze gezamelijk toekomst! Daarom wensen wij iedereen wan switi srefidensi dey! En sluiten wij af met dit beroemde gedicht van Dobru:
WAN BON | Eén BOOM |
wan bon someni wiwiri wan bon | Eén boom zovele bladeren één boom. |
wan liba someni kriki ala e go na wan se | Eén rivier zovele kreken alle op weg naar één zee. |
wan ede someni prakseri prakseri pe wan bun mus de | Eén hoofd zovele gedachten gedachten om één soort heil. |
wan Gado someni fasi foe anbegi ma wan Papa | Eén God verscheidene te aanbidden maar één enkele vader |
wan Sranan someni wiwiri someni skin someni Tongo wan pipel | Eén Suriname zoveel soorten haar zovele huidskleuren zoveel aan talen Eén volk |
Echt waar ik moet huilen allleen de tranen vallen maar niet om een of gekke reden kom ik steeds per toeval op de geschiedenis van suriname ik ben niet bewust op zoek. Wat een mooi gedicht zeg en ik had angsten dat Suriname een geweldadig verleden heeft ik ken alleen een hindustaanse verhaal. Maar van andere bevolkingsgroepen niet helaas.
Dat komt omdat Nederland geen enkel belang bij had om van de diversiteit aan bevolkingsgroep in Suriname één natie te maken. Waardeer dat de tot nu toe onderlinge tolerantie door het volk zelf is gekweekt. Het ligt aan ons zelf om dat zo te houden, hoe moeizaam het momenteel ook gaat.