Maandag waren wij in het tunneltje van Station Zaandijk Zaanse Schans om er kunst te kijken, en daar werden we aangeklampt door werkmannen die wij de bek niet open mochten breken.

Toen we dat toch deden kwamen er verhalen los over Murphy’s law, waarbij ‘Murphy’ toch vooral het gebrek aan communicatie tussen ProRail en ZNSTD leek te zijn. Zij delen het tunneltje, maar daar zou het delen zo’n beetje stoppen.

Een van de mannen trok ons mee met de woorden: ‘Jij bent blind.’ Dat zijn we niet, maar we mochten even doen alsof. En we maakten een filmpje (want stiekem hadden we onze ogen gewoon een beetje open):

Aan de ProRail-kant van de tunnel (de kant van de sportvelden), was keurig markering voor blinden en slechtzienden aangebracht. De uitvoerder had zich even achter de oren gekrabd, toen bleek dat het ging om markering die slechts zo’n 31 meter de tunnel inging, terwijl de tunnel veel langer is, maar dat bleek de bedoeling. Zodra de tunnel onder verantwoording van Zaanstad valt, stopt het helaas voor de blinden. Je mag dan op de tast naar de muur en weer verder richting je bus.

De werklui wezen erop dat Zaanstad wel aan de meest noodzakelijke verplichting had voldaan: er waren markeerstippen aangebracht op de trap aan hun kant van de tunnel.

Wij vroegen ProRail en Zaanstad om opheldering. ProRail bevestigt dat het overgebleven deel voor Zaanstad is:

‘Het deel van de gemeente moet inderdaad door hen worden opgepakt.’

Zaanstad geeft aan ermee bezig te zijn, maar wanneer het gebeurt is de vraag:

‘Dit wordt binnenkort uitgevoerd, nog geen uitsluitsel over te geven.’

Een blinde kan zien dat een gezamenlijke aanpak geld had gescheeld, over waarom dit niet is gebeurd tasten wij volledig in het duister…