Wethouder Gerard Slegers (CDA) moest door het stof bij de raad van Zaanstad. Dat hij de gemeenteraad met regelmaat niet, onvolledig of te laat informeerde, was alle fracties een doorn in het oog. Hij bood zijn excuses aan en beloofde beterschap, maar de raad is niet gerust. Slegers is vanaf nu aangeschoten wild met een sterretje achter zijn naam. Bij de volgende uitglijder hangt hem wel degelijk een ‘zwaarder middel’ (motie van wantrouwen) boven zijn hoofd.

Het bleef gisteravond in de raad bij een motie van treurnis. En die motie werd ook nog niet aangenomen. De coalitie hield de gelederen gesloten (DZ’s Jos Kerkhoven: “coalitie heeft niet de ballen om de motie te steunen”) maar dat betekende niet dat ze tevreden waren met het optreden van hun eigen wethouder. PvdA-fractievoorzitter Eylem Köseoglu: “wij steunen de motie niet maar we zijn het er wel mee eens, ook wij zien een patroon.”

En dat ‘patroon’ bestond dus uit het niet, onvolledig of te laat informeren van de raad. De directe aanleiding was een brief van minister Harbers over het uitstellen van het vervangen van de geluidsschermen langs de A8 in Koog aan de Zaan. Die was op 2 oktober verstuurd maar Slegers vond het niet nodig die brief met de raad te delen of openbaar te maken (dat is niet hetzelfde: de raad heeft de brief wel, maar die is nog steeds niet openbaar, iets waar de raad zich kennelijk niet druk over maakt).

Het ‘gevoel’ van de raad

Slegers had de brief wel besproken met de Werkgroep A8-Coenbrug en die was ermee naar NH Nieuws gestapt. Pas toen Slegers dat in de gaten kreeg, informeerde hij de raad. Daarbij probeerde hij eerst de Werkgroep de zwartepiet toe te spelen door te stellen dat die een afspraak over het ‘onder zich houden’ had geschonden. Gisteravond had hij een andere lezing: de werkgroep had inderdaad gevraagd of de brief openbaar was, maar dat betekende volgens Slegers nog niet dat ze ermee naar de pers mochten: “Alles is goed gegaan behalve dat de werkgroep de pers heeft opgezocht.”

De redenering tekende het optreden van de verkeerswethouder. Hij praatte lang over de brief en zijn overwegingen om die niet openbaar te maken (eerst wilde hij er ‘context’ en ‘duiding’ aan geven) maar kreeg echte excuses over niet, onvolledig of te laat maar niet over zijn lippen. Hij verontschuldigde zich wel over de ‘volgorde’ van openbaarmaking en over ‘het gevoel’ dat bij de raad was ontstaan, maar het echte “sorry, het was fout, ik zal het nooit meer doen” ontbrak. Slegers maakte wel excuses over een tweede uitglijder: na het Zaanstad Beraad van 16 november beloofde hij onmiddellijk de brief openbaar te maken, maar dat daar wachtte hij ook nog eens een dag of tien mee: “die toezegging is niet geregistreerd, dat had ik zelf onder controle moeten hebben, excuses daarvoor”. Wie dat dan had moeten ‘registreren’ bleef duister.

Patroon?

Slegers trok een dun boetekleedje aan: “In het verleden is het inderdaad een paar keer voorgekomen dat de informatievoorziening accurater en beter had gekund, daar heb ik zeker van geleerd. Maar mijn collega’s vinden niet dat het regelmatig het geval is. Desalniettemin moet ik daar lering uit trekken.” Een patroon zag hij niet.

Het overtuigde de oppositie niet. Jos Kerkhoven (DZ): “wat heeft u dan geleerd? U beloofde direct een RIB (Raadsinformatiebrief), maar die komt dus pas volgende week donderdag. U neemt deze raad niet serieus.” Melchior Mattens (PvdD) kon nog wel een rijtje voorbeelden noemen: “wat leert u dan van dit proces”.

Schofferen

Het leek allemaal met een sisser af te lopen voor Slegers omdat de coalitie de kaken stijf op elkaar hield. Hanneke Veurink (CU) nam geen genoegen met “excuses voor de volgorde van informeren en voor een ‘gevoel’ van de raad.” Zij dacht daar anders over: “Het is geen gevoel, het is een feit, en de verkeerde volgorde is schofferen van de raad. De portefeuillehouder heeft 13 minuten over de inhoud gepraat. Het vertrouwen is wel heel klein geworden, wij zien wel een patroon.” En met “wat vinden de coalitiepartijen er eigenlijk van?” gooide Veurink de knuppel in het hoenderhok.

Vanaf dat moment werd het benauwd voor Slegers. Hij werd nog even uit de wind gehouden door Fidel Lopes (VVD): “of die brief op 6 oktober gestuurd is of een maand later, dat maakt geen verschil.” Maar daarna was het uit met de pret.

Eylem Köseoglu (PvdA): “Een keer is incident, twee keer is toeval, drie keer is een patroon. Wij zien het patroon ook. Natasja Stroo (GL): “dat brieven van het ministerie niet direct doorgestuurd worden begrijpen we wel. Maar we hebben er zes weken op moeten wachten, dat had sneller gekund.” Hans Kuyper: “we delen de bezorgdheid.” Jaap Keijser (POV): “informatievoorziening is niet goed gegaan. Zijn er fouten gemaakt? Verschillende.” Julie van ’t Veer (CDA): “we hebben liever dat we te vaak worden geïnformeerd dan dat we het gevoel hebben niet tijdig te worden geïnformeerd.” Lopes moest na deze bijdragen er toch ook nog even overheen: “Het is wel vaak meneer Slegers (en bijvoorbeeld niet meneer Breunesse).”

Door het stof

In tegenstelling tot de oppositie, namen de coalitiepartijen wel genoegen met de verontschuldigingen van Slegers. Jaap Keijser: “de wethouder is door het stof gegaan, als fouten worden toegegeven en excuses gemaakt, gaan we verder.” Hans Kuyper: “We hebben een wethouder gezien die goed heeft geluisterd naar de raad en die dat meeneemt.” Fidel Lopes: “ik zie een wethouder die hier wat van geleerd heeft.”

De oppositie zag toch wat anders. Merel Kingma (D66): “Anderhalve maand heeft Slegers de brief voor zich gehouden, het is de druppel die de emmer deed overlopen, het is niet de eerste keer. Excuses voor ‘een gevoel bij ons’ is niet genoeg. U heeft de raad te laat geïnformeerd.” Melchior Mattens (PvdD): “het is chaos in de communicatie. Is de wethouder nog wel ‘in control’ bij de ambtelijke organisatie? Het is een patroon en het schaadt het vertrouwen van inwoners. Het vertrouwen is diep geschaad.” Peter van Haasen (PVV): “wij verwachten dat u ons op de hoogte houdt. U bent er in eerste instantie voor de raad.” Khaan Kük: “de wethouder gaat vooral in op inhoudelijke aspecten, maar daarmee gaat hij voorbij aan de kern van de zaak: informatievoorziening.”

Treurnis

Bij de motie van ’treurnis’ die vervolgens werd ingediend was het al snel duidelijk dat de coalitie die niet zou steunen. Natasja Stroo (GL) had een bijsluiter voor Slegers: “het is wel het laatste signaal”. Fidel Lopes deed er nog een schepje bovenop: “ik hoop dat de oppositie geen gelijk krijgt.”

Steun kwam van coalitiepartij POV, een partij die in het verleden zelf moties van wantrouwen en treurnis tegen dezelfde wethouder indiende. Ton Brekelmans: “de motie is overbodig”. Zo werd Pietje Bell een Brave Hendrik. Maar Slegers is vanaf nu aangeschoten wild, bij de volgende uitglijder zal hij er minder makkelijk vanaf komen.

Terugklijken? Het begint na 35 minuten en het duurt zo’n twee uur!

Door Piet Bakker.