‘Hoe krijg je dat nou voor elkaar, flapdrol!’ zouden we willen vragen als we wisten dat hij kon spreken. Maar dat kan hij niet.
Al weken wandelt er een meeuw (‘camar’ op z’n Indonesisch) rond door het centrum van Zaandam met een satéprikker door zijn borst.
Erg veel last lijkt hij er niet van te hebben want, hoewel de mensen van Zaanse Stichting Dierenzorg er hun best voor doen, hij laat zich niet vangen. Via Facebook meldt de stichting dat hij verder in orde lijkt en dat ze hem te grazen nemen zodra ze de kans krijgen.
We hebben even gekeken of er lekkere recepten te vinden zijn voor meeuw aan stok, maar het schijnt geen aanrader te zijn: vissig, tranig en heel vies. Ook zit er weinig vlees aan.
Dat dier zal toch pijn hebben. Of niet? Hoe is hij of zij aan die prikker gekomen? Er zijn mensen die in hun tuin vol satehprikkers zetten om katten en misschien ook vogels te weren? Is de meeuw daar in geland? Jammer dat Dierenzorg hem niet kan pakken. En precies: net als oudere kaapse eenden niet voor consumptie geschikt. Ik had een meeuw inluis die ziek was omdat men hem olie had gegeven. Stom beest, zat al een halve dag in een doos te poepen. Ging hij op de wieken. In mijn kamer, nounounou! Als die glibbers.........Snel naar Vogelopvang gebracht.