Op eerste paasdagmorgen zaten er bij ons vroeger thuis vier kinderen ongeduldig op de trap te wachten totdat pa en ma Paashaas klaar waren met het verstoppen van de paaseitjes.
In de huiskamer weliswaar want in de tuin vond vooral mijn moeder, wier hobby het onderhouden ervan was, geen optie. Zodra het seintje werd gegeven dat we naar beneden konden komen was de huiskamer onze speeltuin.
Op de gekste plekken waren eitjes te scoren dus we zochten overal onder, achter en tussen en klommen overal op. Soms vond mijn moeder veel later bij de ‘grote schoonmaak’ toch nog wel eens een eitje op de gordijnrails.
De dag voor Pasen gingen we traditiegetrouw de ‘echte’ eieren beschilderen die mijn moeder met verfpoeder in diverse kleuren had gekookt. Uiteraard maakten we er de meest kekke kunstwerkjes van en legden ze stuk voor stuk goed zichtbaar op een grote schaal die op paasochtend op de ontbijttafel stond. We mochten er zoveel van eten als we wilden terwijl het goed gevulde paasbrood met roomboter erop ook veel aftrek vond. En altijd stond er bij ons bord voor elk van ons een doos met een raampje, bevattend een groot ei van chocolade, rijkelijk versierd met kleurige frutseltjes en donzige gele kuikentjes. Toen wij kinderen al lang het huis uit waren kwam mijn vader nog elk jaar zo’n cadeau-ei bij ons langsbrengen, dat hoorde bij de familie tradities. De paasdagen betekenden vroeger voor ons gezin pure gezelligheid. Dan had mijn moeder extra feestelijk gekookt en deden we bij minder goed weer spelletjes aan de tafel. Televisie nam in onze huiskamer nog lang geen plaats in. En we hadden toen nog aansluitend de paasvakantie, dat is enkele decennia geleden opgeschoven naar de meivakantie, hoewel deze grappig genoeg vaak al begint in april.
Ik heb Pasen altijd in ere gehouden zoals ik ermee ben opgegroeid. Met hazen en eieren dus, de symbolen van vruchtbaarheid en de komst van de lente, terwijl de oorsprong, het christelijke feest, daar weinig mee te maken heeft. Gewoon genieten van een lang weekend samenzijn of met vrienden, een mooi gedekte ontbijttafel, met nog steeds het gekookte eitje (die houden we naturel inmiddels) en het paasbrood. En natuurlijk staat er een gezellig boeket op de tafel. Maar ook erop uit gaan, wandelen, fietsen, de natuur in, een lange strandwandeling maken, een terrasje pakken, uit eten…
Dat klinkt allemaal zo normaal maar dat gaan we deze Pasen niet doen, dat gaat niémand doen. Omdat alles nu anders is, gestopt, geannuleerd of verzet naar niemand weet wanneer.
Dus nu blijven we allemaal thuis in onze Paasbubbel! En dat doen we voor onszelf, voor elkaar en voor de wereld.
Ik zag een groot overschot aan chocolade- eieren, -kippen, -hazen en nog veel meer lekkers passend bij deze periode, in winkels en ik vroeg me af wat er met deze producten gebeurt?
Geen zorgen, niets wordt hergebruikt of weggegooid. Vooralsnog zullen we het de komende tijd afgeprijsd bij de kassa’s zien liggen en daarna wordt het gedoneerd aan de voedselbank.
Waar de uiting ‘Vrolijk Pasen’ vandaan komt, daar ben ik nog niet achter gekomen. Maar ik wens iedereen genoeglijke paasdagen, kijk vooral naar elkaar om en blijf gezond!
*Ruth*
