Overdenking 2020
Een achterliggend en zeer bewogen jaar, wereldwijd getergd en op de proef gesteld door een virus die van verre is aan komen razen en we toch niet hebben zien aankomen, omdat we het niet wilden geloven, noch begrijpen. Todat het ons allen raakte en in de greep kreeg, van plan was om nimmer meer los te laten.
Iedereen heeft sinds half maart zijn eigen verhalen, van leven tussen hoop en vrees, van lijden door gemis, eenzaamheid, verdriet en pijn, verlies door ziekte en dood. Van gedwongen afstand nemen van elk fysiek contact, het inleveren van spontaniteit en het wentelen in aandacht, het vrijblijvende laven aan het leven, het dansen en zingen en het vieren van een volwaardig en menswaardig bestaan.
We konden dit jaar niet losjes meegaan met de flow, de wereld ging op slot, voorzichtig even open en weer op slot. Saamhorigheid en tegenstand brachten mensen op de been, over liefde, berusting, aanpassen en het respect voor elkaar.
Maar ook over woede, wantrouwen, protest en verzet, over schijt hebben aan mensen die kwetsbaar en zwak zijn, volle ziekenhuizen, personeel in de zorg, schijt aan corona…
Het woord positief is nog nooit zo negatief geweest, wat blijkt bij de uitslag die dan fout blijkt te zijn bij de test. Vaccineren in ons land, wat start in het nieuwe jaar, schenkt velen het vertrouwen dat het dan beter wordt, we gaan overwinnen, overleven en vooruit kunnen kijken. Weer van onze vrijheid genieten en mogen dromen dat al onze wensen, van klein tot groot, gaan uitkomen…
Als de klok het nieuwe jaar inluidt, kijken we nog heel even in gedachten het jaar terug, maar dan alleen vooruit een nieuwe start met hoop en goede moed. We branden een kaarsje en wensen elkaar in vrede en liefde, in zorgzaamheid en voorspoed een normaal, gezond en heel gelukkig nieuwjaar.
*Ruth*
