Nooit gedacht dat ik zo zou toeleven naar het aanschouwen van het eindresultaat van de nieuwe lichtinstallatie in de Bullekerk. Dat zit zo:

De hele afgelopen week was een team van hardwerkende (jonge)mannen van AVV Zaanstad bezig met het installeren van de nieuwe licht- en geluidstechniek in ons aller Cultureel Centrum Bullekerk.

Dit was hard nodig want de concerten en evenementen die er plaatsvinden nemen steeds meer toe en verdienen derhalve een uitmuntende geluidsweergave en belichting.

Het was er allemaal van oudsher wel, geluid en licht, en het heeft ook vele jaren trouwe dienstgedaan maar het mag nu wel het museum in. Ik had de schone taak om elke dag opnamen te maken van het proces. Met als doel er een beeldend verhaal van samen te stellen. Om het nooit te vergeten, van ‘toen en nu’.

Ik zag enorme steigers, liften en truss systemen (waar lampen en speakers aan opgehangen worden) komen en de ruimte bepalen en de kerkvloer stond en lag werkelijk bezaaid met dozen van speakers en lampen die uitgepakt en opgehangen moesten worden. En verder heb ik me vergaapt aan de véélheid van materialen (een ravage in mijn ogen), kabels en gereedschap, dat ik dacht dat ze er nooit meer wijs uit zouden worden. Maar ieder zijn vak, voor de, overigens zeer aimabele, jongens is dit gesneden koek en ze wisten precies waaruit, hoeveel en op welk ogenblik ze iets nodig hadden. Ik trof ze overal aan, bijna in de nok van de kerk, nou ja 11 meter hoog op de steiger waar ze behendig en rapido als aapjes naar toe klommen.

CCBullekerk wordt steeds professioneler. Op de nieuwjaarsreceptie van Gemeente Zaanstad in het Zaantheater noemde onze sympathieke burgemeester Jan Hamming tijdens zijn speech de kerk ook al een ‘Cultuurpaleis’. Nu krijgt dit monument met een bijzondere historie door haar nieuwe bestemming als cultureel centrum een steeds meer aangepaste binnenkant. Daar moest goed over nagedacht, getekend, gerekend en ingekocht worden. En dat is nu precies de uitdaging voor de ervaren technici die door hun ruime ervaring ook met dit soort grote klussen goed op elkaar ingespeeld zijn.

Een kroonluchter moest helaas wijken want die hing in de weg voor de moderne techniek, maar krijgt zeker een alternatieve hangplek. En het kerkorgel moet ook uitgelicht worden want die valt nu een beetje weg, en oh ja, die kolommen natuurlijk… Uiteindelijk zijn er door de hele kerk lichtcreaties aangebracht die kunnen veranderen van kleur om de juiste sfeer te geven aan het moment.

Vrijdagavond was de kerk nog niet aan kant maar was wel de demo van het licht gepland, daar keken we naar uit. Voor het optimale effect moest gewacht worden totdat het donker was buiten. De rookmachine (hazer) was ruim van tevoren aangezet want zonder rook zijn er geen lichtbanen te zien van de moving heads, oftewel de bewegende lampen. Heb ik ook moeten leren, maar als je het ziet is het logisch.

Dan zie je dat ons cultureel centrum niet alleen bruist maar ook kleurt van energie en toen ik naar huis ging en achterom keek zag ik iets sprookjesachtigs: de kerk in lichtelaaie!

*Ruth*