Afgelopen donderdag was ik aanwezig bij de presentatie van 5 nieuwe levensboeken die het afgelopen jaar zijn uitgegeven middels het project Humanitas Levensboek. Dit vond plaats in activiteitencentrum De Bloesem in Wormerveer.

Vrijwilligers die zijn aangesloten bij dit project tekenen met veel aandacht de verhalen op van meest oudere (maar dat hoeft niet) Zaankanters die zich hiervoor opgegeven hebben.

Schrijver en verteller komen doorgaans 8-10 keer bij elkaar om het levensverhaal samen tot stand te brengen. Elk verhaal komt voort uit de persoonlijke beleving van de verteller en behoeft geen goedkeuring van anderen.

Het project Levensboek is ooit opgezet door Stichting Welsaen met scholieren in het kader van een maatschappelijke stage. Toen dat stopte zette onze zeer gewaardeerde voorzitter van het bestuur Humanitas, Peter Okker, het project voort in 2013 en wordt dit alweer jaren gedaan door een groep vrijwillige deelnemers die allereerst goed kunnen luisteren, (enige) ervaring hebben met schrijven en het bovenal heel leuk vinden om de levenservaringen van de verteller om te zetten in boekvorm. In 2016 zijn voor de eerste keer de levensboeken gepresenteerd in De Bieb en een aantal ervan zijn officieel overgedragen aan de bibliotheek, ter inzage voor iedereen.

Als vrijwilliger bij Vriendschappelijk Huisbezoek van Humanitas Zaanstreek luister ik al heel veel jaren naar de verhalen van cliënten die ik een bezoek breng. Ik ben dan hun luisterend oor, zij willen heel graag vertellen. Dat kan gepaard gaan met een lach en een traan want een leven bestaat nou eenmaal uit hoogtepunten en diepe dalen. Meestal kom ik jarenlang bij  mensen en daardoor krijg je een enorme vertrouwensband met elkaar. Wat je ervoor terugkrijgt is dankbaarheid want vaak ben je een lichtpuntje in hun eenzame bestaan.
Hoe veel dát voorkomt, eenzaamheid..!

Eigenlijk zíjn wij allemaal ons eigen levensboek. Voordat de kaft wat losser gaat zitten schrijven sommige mensen hun herinneringen zelf op en maken er een boek van. Ter nagedachtenis, voor de (klein)kinderen, naaste familie, vrienden. Een andere optie is om van de gelegenheid gebruik te maken je verhaal door een buitenstaander (vrijwilliger) te laten opschrijven. Ik noteerde 5 titels van de boeken die donderdag gepresenteerd werden door de schrijvers en waaruit een fragment werd voorgelezen door henzelf of een familielid van schrijver of verteller:
‘Van weesmeisje tot zelfstandige dame’, ‘Op de valreep’, ‘Vol gas op halve kracht’, ‘Corrie, Conny, Corrie, een leven in 3 delen’ en ‘Samen Bouwen’.
Wethouder van Zaanstad Rita Noordzij gaf met haar speech een extra officieel tintje aan de middag en wat zag ik veel blije en trotse gezichten. Boekjes die nog over waren van voorgaande jaren lagen er ter inzage en we lieten ons tijdens de nazit de heerlijke Bloesemhapjes van de kok goed smaken.

Bij mijn cliënte van 92 jaar kom ik ook alweer jaren. Zij was al slechthorend maar de laatste maanden nam haar doofheid zo toe dat ze er moedeloos van werd. Maar dit is opgelost! Met de Transcriberen-app voor doven en slechthorenden wordt spraak naar tekst omgezet op het scherm van haar nieuw verworven tablet. We zetten de letters op de grootste grootte en wat zij niet verstaat kan ze onmiddellijk lezen. Hilarisch is het soms wel als woorden anders ‘verstaan’ worden en er een potje van gemaakt wordt. Maar dan begrijpt ze het evengoed wel.

Het levensboek van mijn 92-jarige buurman is inmiddels ook geschreven. Ik kreeg vandaag de uitnodiging om binnenkort, bij de overhandiging hiervan door de vrijwilliger/schrijver, aanwezig te zijn. Chapeau voor al het waardevolle waar Humanitas voor staat!

*Ruth*