Hooikoorts, het woord kennen we allemaal wel. En als je geluk hebt niet door eigen ervaring. Met ‘koorts’ heeft het weinig te maken, behalve dat de symptomen wat ‘koortsachtig’ kunnen zijn wat gelinkt wordt aan hooi door de hooitijd. Maar verder weer valt onder de categorie grassen, oftewel het stuifmeel c.q. de pollen ervan, net zoals die van planten en bomen.
Daar kun je allergisch voor zijn en dat ging gelukkig altijd mijn deurtje voorbij, daar had ik nooit last van. Sinds een paar jaar is dat veranderd en hebben allergieën mij het hele jaar door in de houdgreep. Bij (onvoorspelbare) vlagen, dat dan wel, maar die worden niet alleen aangejaagd door stuifmeel maar door velerlei andere prikkels die kriebelen.
Waterdamp bijvoorbeeld, bij koken of strijken. En de zoete luchtjes die vaak in winkels verspreid worden om de klanten het winkelen te veraangenamen. Ruimtes waar veel stof circuleert (in bepaalde te volgepropte kledingzaken) en plekken waar slecht geventileerd wordt (zijn er nogal wat). Meest onzichtbaar maar ik kan er acuut van dichtslaan, althans dat is de reactie van mijn neus wat deftig ‘hyperreactiviteit’ heet. Geurkaarsjes- en -zeepjes zijn mij ook niet goed gezind, ik zoek dan het liefst gauw de frisse buitenlucht op!
De meeste mensen hebben op jongere leeftijd last van hooikoorts en groeien er vaak overheen. Schijnt te maken te hebben met gewenning. Hoe het komt dat het zich ineens op latere leeftijd openbaart is niet goed bekend. Apart is ook dat eenieder weer allergisch reageert op andere pollen, dan heeft de een er last van in het voorjaar en de ander in de zomer.
Ik kon er redelijk mee dealen, de symptomen zijn voornamelijk het verstopt raken van de neusholtes, dan heb ik een paar uur of een hele dag een snotkop. Verder het aanvallende niezen, niezen en nog eens niezen en dat is het zo’n beetje. Aldus ben ik een grootgebruiker van tissues, die bevinden zich overal in mijn omgeving en heb ik ook altijd bij me. Een spraytje geeft wel wat verlichting en dan is het afwachten wanneer de aanval van de lastpak weer voorbij is en het weer tijden goed kan gaan. Het viel nooit iemand op, iedereen is wel eens ‘verkouden’ en allergieën komen steeds meer voor in onze samenleving, wat lijkt samen te hangen met onze ‘westerse’ levensstijl en industrialisering. Daar zijn we in de Zaanstreek, waar de luchtkwaliteit niet al te best is, wel een voorbeeld van met een diversiteit aan geurtjes van de Zaanse bedrijven.
Het is nu wel anders. In deze lastige Coronatijd let iedereen op elkaars symptomen en worden er bij het betreden van bijvoorbeeld een restaurant vragen gesteld over eventuele klachten die je had of hebt. Als je ’s morgens nog je niesbuien hebt gehad vanwege je pollen-allergie dan moet je dat eigenlijk opbiechten. In het algemeen is het nu zo dat een kuchje of ë van iemand in je omgeving al angst aanjaagt en een (verkouden) snotteraar die snuit wordt meteen genadeloos veroordeeld als zijnde besmettelijk. We zijn argwanend en bang geworden van onze medemens en dat maakt dat we stress krijgen omdat we zijn gaan lijden door het vrezen van wat we vrezen.
Als ik nu bij Appie of Dirk mijn boodschappenkar gewoontegetrouw volgooi met tissues, dan heb ik inmiddels wel afgeleerd om met een schuldgevoel schichtig om me heen te kijken.
Het is nl mijn probleem en heeft niets te maken met hamsteren, ook niet met mijn gezondheid die prima op peil is maar met, waar 25% van de Nederlandse bevolking last van heeft: hooikoorts en inhalatie- of -luchtwegallergieën, kortom: Kriebels!
*Ruth*
