‘Het zit gewoon in onze opdracht om erover na te denken’ zegt verantwoordelijk architect Sjoerd Soeters.
Wij gaan ervan uit dat er ook goed over is nagedacht, maar… er valt nog een hoop te verbeteren.
Begin deze maand testten Rolstoelrijders Zaandam de toegankelijkheid van ons stadhuis. Sjoerd Soeters keek mee (zie filmpje hieronder). Van de raad was -hoewel de aankondiging breed was verspreid- alleen wethouder Rita Visscher-Noordzij (CU) aanwezig.
Net ontvingen we de resultaten in de mail. De resultaten waren niet mals.
De tips
We nemen de lijst 1:1 over:
- De helling voor de hoofdingang van het stadhuis is te steil voor mensen die slecht ter been zijn of zelfstandig in een rolstoel rollen. Dat er een iets minder steile ‘omweg’ is, is niet duidelijk en niet praktisch.
- Voor de ronding van de draaideuringang is een rooster geplaatst, dan is er daarna nog een drempel. Omdat dit vanaf een helling moet worden ‘genomen’ is dit voor rolstoelrijders met kleinere voorwielen een ‘extra hup’, daarna moet het gewicht van rolstoel plus persoon nog over de drempel worden geduwd vanuit een schuine situatie. Dat is lastig en zou niet nodig moeten zijn. (Mensen die dit overdreven vinden vraag ik zich te melden voor onze blinden- en rolstoeltest, zodat ze zelf kunnen ervaren.)
- De blindengeleidentegels lopen niet door tot aan de ingang.
- De drempel in de deuropening die opent via de rode knop is te hoog, deze moet weg (onnodig).
- De balie van de receptie is te hoog, er zou ook een laag gedeelte moeten zijn waar de rolstoel onder kan rijden of waar mensen op een stoel kunnen zitten (bescherming glas is dan blijkbaar noodzakelijk).
- De schermen van de aanmeldzuilen staan te hoog, niet te lezen vanuit een rolstoel.
- Deur invalidentoilet niet in orde, handensteun bij toilet niet makkelijk naar beneden.
- Deur raadzaal zou elektrisch open moeten kunnen gaan.
- De lift naar de raadzaal is te klein. Een rolstoel met fietsondersteuning past er helemaal niet in. Meerdere rolstoelen tegelijkertijd is niet mogelijk.
- Kruk in pasfotohokje staat vast, rolstoel kan er niet in.
- De lift vanaf de buitenkant van het stadhuis naar het busstation is te klein en heeft een lastige drempel.
- Invalidenparkeerplekken te ver weg (binnenkort een nieuwe situatie).
- Heel jammer is ook dat een groot gedeelte van de winkels vanaf het stadhuis naar beneden rolstoelontoegankelijk zijn vanwege een hoge opstap (kan alleen met hulp naar binnen).
Het is een lelijk kind maar…
De rolstoelrijders weten er ook nog een aai over de bol uit te persen. De drie pluspunten in het testrapport zijn inderdaad best top, maar met praktische toegankelijkheid hebben ze minder te maken.
- Het personeel in het stadhuis is zeer vriendelijk en hulpvaardig.
- Het is een prachtig gebouw, prettige ruimtes, kleuren en sfeer.
- Het wordt belangrijk gevonden dat iedereen zich welkom voelt.
Update: dit filmpje kwam ook net online:
Ik vraag mij echt af of het tot de heer Soeters is doorgedrongen dat er ook mensen met een beperking gebruik moeten maken van de gebouwen en de openbare ruimte die hij heeft ontworpen. Als je in dat filmpje al toegeeft dat het Stationsplein te scheef is aangelegd (waarom is dat eigenlijk überhaupt scheef aangelegd?), dan heb je als architect denk ik niks van toegankelijkheid begrepen.
Met deze toegankelijkheidstest wil Rolstoelrijders Zaandam vooral bewustwording creëren, zodat er bij nieuwbouw nog beter wordt ingezet op toegankelijkheid voor iedereen. Behalve de schuine helling voor de entree valt het met het stadhuis nog wel mee. Het nieuwe ziekenhuis, dat was pas een schok. Maar ze zijn er daar mee bezig en ook het stadhuis zal ongetwijfeld aanpassingen doen.
Niet alleen voor rolstoelgebruikers is het stadhuis een hopeloos gebouw. Ook voor de medewerkers heeft het gebouw wat haken en ogen.
Medewerkers hebben het gevoel dat het een om een SICK building gaat.
De verlichting in de kantoorruimten zorgt bij minimaal een derde van het personeel voor kleine tot grote klachten.
Alles ligt aan het personeel en niet aan het gebouw zelf, wat volgens de bouwregelgeving is gebouwd. Ben je een structurele klager? EXIT, is een mooi kort woordje...
Moest aan een bezoek aan de keuringsarts in het gemeentehuis ook 2 dagen bijkomen.
Die keer via de naar urine stinkende lift aan de achterzijde van het station naar boven en op mijn krukken de hal weten te nemen aan het eind daarvan was een voor mij na die inspanning onneembare minder steile helling. Waar ik zittend op mijn rollator door mij ook slecht ter been zijnde begeleidster naar boven geduwd ben. Binnen aangekomen hoge aanmeldzuilen en er staat geen enkele hogere of met leuningen uitgeruste stoel waar ik zelfstandig uit kon komen dus zittend op de rollator gewacht en daarna via een klein liftje naar boven. Toen ik klaar was ruim een half uur gewacht bij de foto hokjes waarvan er één defect was en de andere slecht functioneerde. Toen ik aan de beurt was moest ik op de een of andere niet te verwijderen skippybal zien te klauteren voor een foto en daarna er weer af. toen dat ook was gelukt via het liftje naar een balie waar een alleraardigste dame mij vertelde dat ik het document even moest tekenen. Daarvoor moest ik weer opstaan en zonder houvast een handtekening zetten. Ook hier moest ik weer ondersteund worden. Buiten weer via dat niet zo steile kluffie het station in. Dat is ook met krukken of een rollator een welhaast onmogelijke opgaaf, via de stinklift weer naar buiten en eindelijk naar huis. Ben blij dat ik nu enige weken later wat meer kracht in armen en voeten krijg. Want zo'n helse tocht ga ik geen tweede keer meer maken. En die winkels daar aan de voorkant? Ik kom er niet veel te steil.
En dan heeft die man toch een bril waar je u tegen zegt..;-)
In principe zegt u? Yeah right...zo lust ik er nog wel een paar..
En bevalt het? dat schoongeveegde straatje?...Hr Soeters?
Zolang de centen maar weer binnen zijn , op naar het volgende "project"..