Ik ben op zoek.
Op zoek naar een vrouw.
En niet zomaar een vrouw.
Nee nee!
Op zoek naar een dame met rode lippenstift.

Door Remko Gerssen

Ik weet niet veel over haar en dat maakt het vinden moeilijk.
Misschien kunt u helpen?

Het gaat dus om een dame met rode lippenstift. Ik heb haar nog nooit gezien maar ik weet dat ze bestaat. Ze loopt regelmatig door mijn straat.
Op weg naar huis, werk. School wellicht.

Geen idee.

Ze heeft rode lippenstift, loopt regelmatig langs mijn huis en ze rookt. Dat is alles wat ik weet.
Hoe weet ik dat ze rookt als ik haar nog nooit gezien heb?

Simpel. Ze gooit steeds weer opnieuw haar afgebrande sigaretten op de grond. Ze laat ze bewust vallen en liggen. Dat kan niet anders. Anders zou ze wel opruimen, toch?
Misschien dat ze er, als een tochtige hond, haar territorium mee markeert en zo mannetjes aantrekt? Is het een paringsdans waarvan ik de passen nog niet heb ontdekt?

Wat het ook is, het werkt. Ik ben namelijk niet meer de enige die op zoek is naar deze mysterieuze femme fatale. Andere mensen zoeken haar ook.
Maar dat zijn mensen die wel verstand hebben van de lokroep die zij uitzendt. Zij laten namelijk, heel slim, ook overal langs hun weg de sigarettenpeuken achter, in de hoop op die manier met haar in contact te kunnen komen.

Ineens voel ik me als niet-roker achtergesteld. Heb ik het gevoel dat ik iets mis. Alsof er in het pakje sigaretten een briefje zit met daarop het ‘gebruik-je-peuk-als-tinder’-ritueel. De mensen die niet roken hebben daar geen weet van en zien de peuken alleen als overlast, als duidelijk teken dat roken iets doet met je hersenen waardoor je denkt dat het normaal is om ze zomaar op de grond te laten vallen. Terwijl het eigenlijk een goed doordachte en buitengewoon subtiele manier is om in contact te komen met gelijkgestemden.

Overigens hebben ook Red Bull-drinkers, zonnebloempiteters en McDonaldsafhaalklanten vergelijkbare opdegrondgooirituelen, waar ik dus geen verstand van heb.
En ik als leek maar denken dat het simpelweg zwerfafval betrof.

Toch zou ik willen pleiten voor een soort regulering. Een paar plekken waar nicotinebehoeftigen, energydrankdrinkers, fastfoodliefhebbers en zonnebloempitspugers kunnen samenkomen en hun behoefte kunnen doen zonder door de overduidelijk onwetende en onterecht kritische leken veroordeeld te worden. Zoiets als de hondenuitrenzones, waar er in Zaanstad ook een aantal van is.

Maak er een gezellig plekje van. Paar bankjes, tafeltjes, stoelen, misschien overdekt en met deuren zodat er ook anoniem peuken, blikjes of pitten gevallen kunnen worden. Dat schept rust én een band. Dan is het ook voor iedereen duidelijk dat dat de plek is waar contact gezocht wordt.

Wel een tip: maak de vloer van deze plekken zodanig dat er op rustige momenten goed en makkelijk schoongemaakt kan worden. Ik lees overal in het park ‘Zaanstad zoemt’. Dit lijken mij prima plekken voor een bord met ‘Zaanstad zuigt (zwerfafval)’