In persberichten overtikken zijn we niet erg bedreven. En we doen het dan ook niet graag. Maar heeeeeel soms komt er een mailtje binnen waarvan we denken dat de boodschap zo doorgegeven kan/moet worden. Als dat gebeurt, dan doen we er een strik omheen en plaatsen het in onze etalage.
Zojuist kregen we een bericht van de historische club van Assendelft. Ze zetten zich in voor een tentoonstelling over De Dolphijn en daar gaan we graag heen! Met liefde dus een één-op-ééntje:
Historisch Genootschap Assendelft zoekt herinneringen aan zwembad De Dolphijn en zwemvereniging AZVD
Het leukste zwembad in de Zaanstreek was echt wel De Dolphijn in Assendelft. Want wie heeft daar nou geen Dol-fijne herinneringen aan! En daar wil het HGA een expositie over houden in het Raadhuis van Assendelft.
Hoe zuur was het dat ondanks hevige protesten het zwembad in 2000 gesloopt werd.
- In 1959 springen Joke en Tini Neelen in het ijskoude water van De Dolphijn en daarmee is het zwembad officieel geopend. Als in 1965 Adrie Zuidervaart het zwembad binnenstapt, wordt hij tot zijn grote verbazing uitgeroepen tot de 50.000e bezoeker van De Dolphijn.
- In 1971 is niemand meer bang om in een koud bad te springen, want De Dolphijn wordt verwarmd tot maar liefs 22 graden. En september 1973 staat in het geheugen gegrift: De Dolphijn krijgt een overkapping… vlak voordat Assendelft Zaanstad wordt.
- 20 juli 2000 is een onvergetelijke dag voor Assendelft: met pijn in het hart zwemmen de allerlaatste zwemmers in hun geliefde zwembad en vlak daarna wordt De Dolphijn gesloopt.
Wat blijft zijn Dol-fijne herinneringen aan zwembad de Dolphijn en daar is het Historisch Genootschap naar op zoek. Heeft u foto’s, film, vaantjes, medailles, bekers, verhalen of iets dergelijks in uw bezit en wilt u die delen tijdens de expositie die het Historisch Genootschap in het Raadhuis in mei 2024 gaat organiseren? Kom dan op dinsdagmiddag vanaf 13.30 uur of zaterdagochtend vanaf 10.00 uur naar het Raadhuis Dorpsstraat 370 in Assendelft. Daar zitten archiefmedewerkers klaar om uw spullen in bruikleen aan te nemen of te digitaliseren en om uw verhalen op te schrijven.
Het spreekt voor zich dat er zorgvuldig met uw spullen wordt omgegaan.
Datum : iedere dinsdagmiddag en zaterdagochtend Locatie : Raadhuis Assendelft Adres : Dorpsstraat 370 in Assendelft Foto: Historisch Genootschap Assendelft
Overgenomen vanaf de pagina's 317, 293, 294 en 333 van het boek "1100 Zaanse molens" uit 2015 van Ron Couwenhoven: Westzaan. Papiermolens, nr. 3. Witte Dolfijn, grauwpapier. Op 21 mei 1754 erfde Willem Jelisz. de Vries de balkenzager De Witte Dolfijn van zijn vader (zie houtzaagmolens paltrok nr. 4). Hij liet hem vervangen door een papiermolen. De molen werd op 12 februari 1785 in veiling gebracht. Daar werd de molen omschreven als bastaard- en grauwpapiermolen met drie kuipen. Hij ging toen voor f. 7.325 naar de Assendelver papiermakers Jan Smit en Zoon, die hem naar hun eigen dorp verplaatsen lieten (zie Assendelft, papiermolens nr. 2) Locatie te Westzaan: aan de Gouw, aan en benoorden de Dolphijnstraat.
Assendelft. Papiermolens, nr. 2. Witte Dolfijn, grauwpapier. ... De molen werd te Westzaan gekocht van de gebroeders Kruyt en werd meteen naar Assendelft verplaatst. Op 16 juni 1799 brak er brand uit. De molen ging die dag totaal verloren, maar Jan Smit & Zoon kocht in Oostzaan de pelmolen De Gorter of De Duitzak aan. Deze molen stond als gevolg van de crisis in de pellerij al een jaar stil. In Assendelft ging hij als papiermolen De Witte Dolfijn verder tot Willem Knots, molenmaker uit Westzaan, op 13 december 1834 in de Opregte Haarlemsche Courant adverteerde dat er een molenkap en achtkant te koop was: ,,Alles nieuw gebouwd in 1799." Dat kon dus niet missen: De Witte Dolfijn lag in stukken op de werf van Knots aan de Nauernasche Vaart. Locatie te Assendelft: ten oosten Deutzhof, ten zuiden burgemr. J. de Boerpark.
Oostzaan. Pelmolens, nr. 3. Gorter of Duitzak. Op 15 september 1692 werd pelmolen De Gorter, die in de volksmond altijd De Duitzak genoemd werd, gangbaar. Pas drie jaar later werd op 3 maart de windbrief aan Jan van Keeren verstrekt. In 1788 kwam de molen tot stilstand, maar de eigenaren slaagden er toch in de molen een jaar later weer in bedrijf te nemen. Dat lukte (ongetwijfeld met veel problemen) tot 1798, toen de productie opnieuw voor een jaar stilgelegd worden moest. De Gorter kwam daarna hier niet meer in actie. De molen was toen eigendom van Jan Bakker uit Oostzaandam en van Jacob Blom en Klaas Kramer, die vermoedelijk uit Oostzaan kwamen. Bakker diende een request in bij de landsregering van de Bataafsche Republiek, die toen aan zijn vierde jaar bezig was onder de banier van Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap. Hij wilde zijn molen afbreken. Op 19 december 1797 bracht de Commissie van financiën van de provincie een advies uit. Het verzoek werd afgewezen. Toch bleef De Gorter niet lang meer op zijn erf staan. De bazen verkochten hem in 1799 aan Jan Smit & Comp., een papiermakersbedrijf uit Assendelft. Dat bedrijf liet de molen afbreken en naar Assendelft transporteren, waar hij op het erf van de afgebrande papiermolen De Witte Dolfijn weer opgebouwd werd (zie Assendelft, papiermolens nr. 2). Locatie te Oostzaan: ten westen en aan het einde van de Heul.