Het kopiëren en plakken van persberichten is geen hobby van ons, en doorgaans wordt wie er op betrapt wordt, met ezelsoren op het hoofd in de hoek gezet.
Toch zijn er momenten waarop het 1:1 plakwerk kunnen verdedigen. Zoals vandaag. Oud-NHD-journalist Melchert Leguijt mailde een slecht bericht over het opheffen van zijn bridgeclub.
Met ‘slecht’ bedoelen we het nieuws, maar niet het bericht zelf: dat zit tiptop in elkaar. Aan een bericht van Melchert valt niet te sleutelen.
Daarom 1:1
Ledentekort breekt bridgeclub Sans Atout op
Krommenie – Sans Atout, een van de oudste bridgeclubs van Nederland, bestaat niet meer. De 83 jaar oude vereniging uit Krommenie besloot zichzelf op te heffen, omdat er te weinig leden over waren om nog een volwaardige bridgecompetitie te houden.
Sans Atout telde nog 39 leden. In de hoogtijdagen van de club, rond de eeuwwisseling, waren dat er negentig en stonden er mensen op de wachtlijst. De reden van de achteruitgang is de sterke vergrijzing van de spelers, een probleem waar veel bridgeclubs mee te maken hebben. Oudere bridgers haken af, vaak vanwege gezondheidsproblemen, en die plekken worden niet of nauwelijks opgevuld door jongere spelers.
,,We waren gewoon te klein geworden’’, zegt Sans Atout-voorzitter Melchert Leguijt:
‘Met zo weinig leden was het niet leuk bridgen meer. Je wilt dat bridgeparen zoveel mogelijk tegenstanders treffen van ongeveer gelijke sterkte. In een grote vereniging is dat geen probleem, maar in een kleine club wel. De krachtsverschillen waren bij ons de laatste jaren te groot en dat was voor niemand leuk. Als je het met voetbal vergelijkt: je laat Ajax ook niet tegen Jisp spelen.’
De vereniging heeft geprobeerd het tij te keren door bridgecursussen te houden. Daar was voldoende belangstelling voor, maar vaak werden de cursisten geen lid van Sans Atout, wat uiteraard wel de bedoeling was.
‘We zijn wel eens een cursus begonnen met ruim twintig deelnemers. Daarvan werden er uiteindelijk twee of drie lid. Dat schoot niet op.’
Sans Atout werd op 4 februari 1937 opgericht door een groepje notabelen uit Krommenie in het allang niet meer bestaande Stationskoffiehuis. Lang had de vereniging een elitair karakter. Je werd niet zomaar lid van Sans Atout. Elk lid had het recht om een stemming over een nieuw voorgestelde bridger aan te vragen. Als bij zo’n stemming meer dan een derde tegen was, kon zo iemand geen lid worden. Het elitaire ging er in de loop van de tijd, parallel met de maatschappelijke ontwikkelingen in de jaren zestig en zeventig, wel vanaf. Ballotage werd sindsdien niet of nauwelijks meer toegepast.
Speciaal voor Melchert creëerden wij een fijne hand:
