Normaal gesproken komen hier dagelijks tientallen kinderen. Scholieren van het basisonderwijs krijgen les in onze leslokalen en op de boerderij komen nog jongere kinderen, vaak met opa en oma, op bezoek bij onze dieren.

Op de eerste echte lentedag van het jaar is het rustig op ons centrum. We zijn gesloten.

Door Paul Laport

Vanaf mijn kantoor kan ik over ons afgesloten terrein naar de Stadsboerderij wandelen. Een nijlgans met jongeren scharrelt voor me aan de kant als ik eraan kom. Ik zie bloemen uit de grond komen en nieuwe knoppen aan bomen en struiken ontspringen. In de stallen aai ik onze lammeren en jonge geitjes (afgelopen weekend is de laatste tweeling geboren), en natuurlijk geef ik aandacht aan onze ‘knuffelachtige’ kune kune-varkens Trudy en Bob.

Iemand moet het doen nu we van alles en iedereen zijn afgesloten… Afgesloten, terwijl de mooiste tijd van het jaar is aangebroken. Het is pijnlijk, maar onoverkomelijk.

Vandaag heb ik tijdelijke arbeidstijdverkorting aangevraagd voor bijna de helft van het personeel. De onderhoudsman, de beheerders van de verschillende locaties (ook nog Heemtuin en schooltuinen) en ik blijven de komende tijd actief. Met een klein clubje zullen we de boel hier draaiende houden totdat deze ellendige crisis voorbij is. Totdat we ons terrein weer kunnen gebruiken waar het voor bedoeld is: om van te genieten door jong en oud.

Terwijl ik – op veilige afstand – met een van onze medewerkers praat over de komende weken, is het druk aan de poort. Twee keer staat er een moeder met kinderen voor onze gesloten poort. En twee jongetjes op een crossfiets gaan er teleurgesteld weer vandoor nadat ze het bericht op onze poort hebben gelezen: gesloten t/m 6 april. Pijnlijk om mee te maken, wat een doffe droefenis.

Beheerder Jan en ik kijken elkaar een paar keer per dag treurig in de ogen. Zo veel rijkdom op ons terrein, zo weinig kansen om het te delen met anderen.

Paul Laport is directeur van het Zaans Natuur en Milieucentrum in Zaandam.