Zoekresultaten voor: merel kan
Merel Kan: Verraad me!
Een docent ben ik niet, maar met enige regelmaat vertel ik in een klas over de Tweede Wereldoorlog of over De Orkaan. Bij beide onderwerpen komt het belang van (lokale) media voorbij, en ook het vinden en onderzoeken van informatie, op basis waarvan je zelfstandig beslissingen neemt. Vooruitkijken, opzij, omhoog, naar de grond en daar […]
Merel Kan: Intimidatie
Hé, psssstttt… ssssssss… chicky, kom, sssssss, pssssss… Het is een aantal jaartjes terug, maar ooit werd mij in winkelcentrum Spitsbergen het hof gemaakt door een kwartet bronstige adolescenten. Ik werkte daar bij een afhaalchinees en de haantjes hadden de hele avond al door de grote etalageruit staan gluren. Alsof de letters daarop geen ‘Peking’ maar […]
Merel Kan: Hé! Wat doe jij nou?
Ppfff… was de eerste reactie op ‘de spannende campagne promo’ van Maikel Kat. De eerste hoorbare reactie dan, in mijn lijf gebeurde van alles en niks daarvan was positief. Kat doet met Code Oranje mee aan de Provinciale Staten Verkiezingen. Code Oranje is een partij zonder programma, en die bestaat daardoor uit partijen die visieloos […]
Merel Kan: * Bescheiden nagels bestudeert *
Mensen vragen mij regelmatig: ‘Merel, hoe komt het toch dat jij er altijd zo fris uit blijft zien tijdens het sporten?’ Ook sprak ik laatst op een netwerkbijeenkomst een ondernemer over zakendoendingetjes. Hij was zoekende en vroeg me: ‘Merel, hoe kan het dat jij altijd de per-fec-te balans vindt tussen sociale creativiteit en zakelijkheid?’ Mooi, […]
Merel Kan: De apen zijn zuur
Mijn dochter kreeg zojuist een appje van een klasgenoot met daarin de opmerking ‘De apen zijn zuur’. Ze weet dat het niet klopt, maar zoekt naar iets van een bel en een klok en een klepel. Ooit zat ik vijf dagen in de week aan een bureau tegenover collega Esther. Een bazige Zaanse die grossierde […]
Merel Kan: Noga & Paling
Alles leek vanzelfsprekend, en het ‘nu’ bood te veel mogelijkheden. Ik was achttien toen mijn opa overleed, en mijn brein was nog niet ingesteld op het ontvangen van informatie van vroeger. ‘Voor de oorlog rook de Gedempte Gracht naar noga en paling’. Het is een van zijn uitspraken die ik wel heb onthouden. Paling en […]
Column & Opinie
21 januari 2019
Merel Kan: Concurrentie
Toen een nieuwe inwoner in het dorp vroeg waar hij naartoe zou moeten voor zijn boodschappen gaf ik aan dat het niks uitmaakte. Het gehucht achter de ophaalbrug, is gezegend met twee prima supermarkten. ‘Als je moet kiezen?’ drong hij aan. In Oostzaan bestaan er overtuigde Dirk-mensen, en er zijn dorpelingen die zweren bij Appie. […]
Merel Kan: Eenzaam?
‘Gewoon blijven ademen, dan word je vanzelf populair’ zegt ie als ik hem een goed nieuw jaar wens en vraag hoe z’n dagen waren. Hij klinkt niet zuur, alleen maar geamuseerd en wat verbaasd. ‘Het gaat echt niet om je leeftijd,’ reageer ik. Tegelijkertijd bedenk ik dat dat niet helemaal waar is. Wim Blank is […]
Merel Kan: Er zijn grenzen
Kerstvakantie 2018 is een magisch-realistisch sprookje. Al hebben misschien, mijn kinderen een magisch-realistisch trauma voor het leven opgelopen… Even tussen u en ik: de film Gräns koos ik puur omdat de eindtijd fijn aansloot op etenstijd in Café de Fabriek. Al waren de kritieken best lekker: ‘een gelaagde Scandinavische thriller met bovennatuurlijke fantasy-elementen’. Als ik […]
Merel Kan: Afdrogen
‘De eerste keer afwassen zonder Ron, was ook zoiets, dat deden we altijd samen, wist je dat?’ Nee, dat wist ik niet. Ik kende Ron Swart omdat hij 112-foto’s maakte die De Orkaan mocht gebruiken. Zijn vrouw spreek ik omdat we weer een serie maken waarin fotografen in tien foto’s een beeld geven van het […]
Merel Kan: Poenie in je bruku
Negen jaar geleden mocht ik er in Rotterdam tijdens de Architectuur Biënnale bij zijn, toen Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr zijn gedicht ‘Me have een droom’ voor het eerst voordroeg. Shit, wat lekker. Hij schreef het voor zijn Rotterdam, legde mensen in de toekomst woorden in de mond, havenstadmensen, divers en open… Helaas heb ik […]
